در سالهای اخیر بدلیل محدودیت فضا در گسترش و هزینه های زیاد احداث راه های جدید به مقاوم سازی و بهسازی سطحی روسازی توجه زیادی شده است. بدلیل افزایش نیاز کاربران، مقاوم سازی سطحی روسازی از سطح ساخت ساده به سطح مدیریت مقاوم سازی و نگهداری پیچیده تبدیل شده است. طبق آمارهای ارائه شده سالانه هزینه های هنگفتی به منظور شناسائی، بازسازی و مقاوم سازی روسازی سطحی در جاده ها، فرودگاه ها، پارکینگ ها و ... مصرف می گردد. استفاده از روش های نوین جهت اولویت بندی در نقاط بحرانی ضروری به نظر می رسد. علاوه بر این در سطح پروژه نیاز به جزئیات بیشتر درجمع آوری اطلاعات کمی و کیفی مورد نیاز پروژه در کل شبکه با استفاده از روش های دستی برداشت خرابی، اقتصادی، دقیق و مقرون به صرفه نیست. جمع آوری اولیه داده ها برای هر مقطع روسازی بسته به سطح پیشرفت مدیریت مقاوم سازی زمان زیادی را به خود اختصاص می دهد و در نتیجه هر گونه اشتباه یا عدم تشخیص صحیح مشکل و یا طولانی شدن زمان برداشت داده ها و پیشرفت خرابی و یا عدم تشخیص صحیح در اولویت بندی شبکه که پس از جمع آوری داده ها معلوم شود به قیمت گرانی تمام خواهد شد. اولین گام در جهت برطرف نمودن چنین مشکلاتی، جمع آوری صحیح اطلاعات از وضعیت فعلی روسازی با سرعت بالا، دقت و ایمنی بیشتر است. گام بعدی جمع بندی نتایج و انتخاب گزینه مناسب جهت تصمیم گیری و انتخاب هوشمندانه منطقه ترمیم با توجه به نتایج پیش بینی شده گسترش خرابی در آینده و بر اساس نوع خرابی و محل دقیق و تصمیم برای انتخاب روش ترمیم برای محل مورد نظر است. در بررسی خرابی جزئیاتی همچون محل، نوع ، شدت ، وسعت و ... باید دقیقا مشخص شود. تنوع بسیار زیاد در خصوص نوع و چگونگی برداشت دادهها، ثبت، تحلیل و جمع بندی وجود دارد. اما در حال حاضر در اکثر کشورها، برداشت خرابی سطحی روسازی بوسیله مشاهده های میدانی روسازی سطحی و توسط افراد مجرب انجام می گیرد که این روش بسیار وقت گیر، پرهزینه و ناایمن بوده و امکان برداشت دقیق از سطح کل روسازی وجود ندارد. بنابراین برداشت های خرابی سطحی روسازی دارای اهمیت خاصی از نقطه نظر تعیین روشهای مقاوم سازی ، تعیین محل دقیق ، مدیریت و روش های اجرا و تعیین هزینه واقعی برخوردار است . با توجه به اهمیت موضوع، هدف تهیه سیستم ارزیابی سطحی و کشف خرابی ناشی از ترک خوردگی، با توجه به تصاویر برداشت شده از سطح روسازی و ترکیب انواع خرابی های ناشی از ترک خوردگی جهت مقایسه مقاطع مختلف روسازی آسفالتی است. در این روش با ترکیب شدت، وسعت و نحوه پیش بینی رشد خرابی های مختلف ناشی از ترک خوردگی، بحرانی بودن یک مقطع در مقایسه با مقاطع دیگر از روسازی و با ترکیب متفاوتی از خرابی تعیین می گردد. بکمک فن آوری سیستم خبره و با استفاده از برنامه نویسی کامپیوتری، نتایج حاصل از آزمایش ها، تجربیات ونظرات کارشناسان، تصاویر برداشت شده و اطلاعات مفید دیگر جمع اوری و جمع بندی می گردد . انواع خرابی ها و اطلاعات جمع آوری شده به همراه تصاویر مربوطه در یک بانک اطلاعات ذخیره شده که همزمان با اجرای سیستم خبره قابل استفاده می باشند. سپس بر اساس خرابی های برداشت شده از سطح روسازی نقاط بحرانی شبکه مشخص و توصیه های پیشنهادی اجرائی مقاوم سازی، خروجی این پروسه خواهد بود.