گسترش شهرها و صنایع در سال های اخیر باعث افزایش مشترکان انرژی الکتریکی از یک سو و از سوی دیگر رشد چشمگیر بارهای صنعتی و غیر صنعتی گردیده است. این مسئله مهم در کنار مسائل فراوانی همچون جلوگیری از تخریب محیط زیست، زیبایی محیط پیرامون و افزایش قیمت زمین خصوصا در شهرها، منجر به استفاده از تکنولوژی های جدیدی در جهت انتقال توان الکتریکی گردیده است. یکی از مهمترین گزینه های موجود جهت رفع این مشکلات، استفاده از کابل های زیرزمینی می باشد. عایق کابل ها بر خلاف خطوط هوایی بر اثر ایجاد تخلیه جزئی و قوس الکتریکی قابل بازیابی نمی باشد و از طرف دیگر ظهور اضافه ولتاژها در شبکه اجتناب ناپذیر بوده و احتمال بروز قوس در ایزولاسیون و ماده ایزوله همواره وجود دارد، بنابراین بهینه کردن طراحی عایقی کابل در جهت جلوگیری از این چنین رخدادهایی که بیشتر در حالت گذرا به وقوع می پیوندند، ضروری می باشد. از این رو، در این پایان نامه، به بررسی ماکزیمم اضافه ولتاژ و مکان آن ناشی از پدیده back flashover در کابل های محافظت شده با برقگیر با روشی مبتنی بر امواج رفت و برگشت پرداخته شده و پس از پیاده سازی و بررسی دقت و صحت این روش، به بررسی پارامترهای موثر و اثر تغییر این پارامترها بر مقدار ماکزیمم اضافه ولتاژ پرداخته شده است و در نهایت، از شبکه های عصبی جهت سرعت بخشیدن در محاسبه ماکزیمم اضافه ولتاژ و مکان آن، استفاده شده است.