پلیمریزاسیون به روش امولسیونی یکی از روشهای پلیمریزه کردن مونومرهای غیر اشباع است. این روش با وجود آنکه سالهاست در صنعت مورد استفاده قرار گرفته است، به علت پیچیدگی هنوز بعضی مفاهیم آن بخوبی روشن نشده است. چگونگی زیر فرآیندهایی مانند تقسیم مونومر در دو فاز، هسته زایی، واجذبی رادیکال از ذرات و ... هنوز برای محققان بخوبی تبیین نشده است. به همین دلیل آنها با توجه به تئوریهای موجود و نتایج آزمایشگاهی، روابط مختلفی را پیشنهاد کرده اند. در این پایان نامه با مطالعه مدلهای مختلف، مدلی جهت پیش بینی واکنش پلیمریزاسیون امولسیونی استایرن پیشنهاد شده است. معمولا در واکنشهای پلیمریزاسیون به علت پیچیدگی، مدلسایز با یکی از دو هدف زیر انجام می شود : پیش بینی درصد تبدیل واکنش پیش بینی توزیع اندازه ذرات یا توزیع وزن مولکولی در این مدل هدف نخست مبنای کار بوده اما ما توانسته ایم با اضافه کردن رابطه پیشنهادی آقای گیلبرت به مدل، تخمینی از توزیع وزن مولکولی هم ارائه نماییم. معادلات مدل در نرم افزار matlab 6/5 حل شده است و نتایج مدل حاصل از آن با نتایج آزمایشگاهی موجود در منابع معتبر مقایسه شده است و مشاهده شده که مدل تطابق خوبی با نتایج تجربی دارد.