هدف: ویتیلیگو که با جنرالیزه پوستی مشخص می گردد، بیماری است با اساس اتوایمیون که ملانوسیت های پوست را دربر می گیرد. امروزه متدهای درمانی نوینی مانند انواع مختلف لیزرها به ویژه لیزر excimer و نیز داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مثل تاکرولیموس و پیمکرولیموس ابداع شده اند. بر همین اساس در این مطالعه بر آن شدیم تا به مقایسه میزان اثربخشی تاکرولیموس و لیزر excimer در درمان vitiligo بپردازیم. روش مطالعه: 150 فرد مبتلا به ویتیلیگو در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی به یک گروه 75 نفره تحت درمان با لیزر اگزایمر و یک گروه 75 نفره دیگر تحت درمان با لیزر اگزایمر و تاکرولیموس 1% یکبار در روز قرار گرفتند. آنگاه میزان repigmentation در دو گروه تعیین و مقایسه گردید. در نهایت آنالیز اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: طبق آزمون t-test و کااسکوئر و anova به ترتیب ارتباط آماری معنی داری بین repigmentation با سن و جنسیت و مدت زمان ابتلا در بیمارن مبتلا به ویتیلیگو وجود نداشت. ( 05/0< p) نتیجه گیری: طبق آزمون کااسکوئر ارتباط آماری معنی داری بین repigmentation با گروه تحت درمان با لیزر اگزایمر و گروه تحت درمان با تاکرولیموس و لیزر اگزایمر وجود داشت. (05/0> p). همچنین طبق نتایج، میزان بهبودی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو که تحت درمان توام تاکرولیموس و لیزر اگزایمر بودند بیشتر از گروه تحت درمان با لیزر اگزایمر به تنهایی بوده است.