در فرایند نورد سرد فویلها، با توجه به ضخامت بسیار کم آنها (کمتر از ?m 50) از تغییر شکل الاستیک غلتکها در برابر تغییر ضخامت ورق نمی توان صرفنظر کرد. بنابراین با در نظر گرفتن سیستم فویل و غلتک به عنوان یک سیستم فنر با ضریب سختی متغیر در طول ناحیه کاری و استفاده از تنشهای تماسی هرتز می توان این تغییر شکل را به دست آورد. از طرف دیگر کاهش ضخامت در فویلها احتیاج به نیروی نورد بالایی دارد که برای کاهش مقدار این نیرو و همچنین بهبود خواص سطحی می توان از روانساز های ویژه ای استفاده کرد. بسته به خواص روانساز مورد استفاده و سرعت فویل، مکانیزمهای روانکاری متفاوتی به وجود می آید. در صورتی که غلتک و فویل در حال نورد در بعضی نقاط در تماس باشند و در بقیه نقاط به وسیله فیلمی از روغن از هم جدا باشند به نحوی که بخشی از تنش برشی لازم برای ادامه نورد از طریق نقاط در حال تماس غلتک و ورق تأمین و بقیه از طریق برش روغن ایجاد گردد، مکانیزم روانسازی مخلوط بوجود آمده است که مکانیزم غالب در فرآیند نورد سرد است و اگرچه در این زمینه فعالیتهایی صورت گرفته است ولی در این زمینه در ایران پژوهش چندانی صورت نگرفته است. هدف از این تحقیق ایجاد مدل مذکور می باشد. در این پایان نامه فرایند نورد فویلها همراه با روانکاری مخلوط مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا معادلات کلی حاکم بر این فرایند استخراج گردیده و با استفاده از نتایج مدلهای بعضی از محققان همچون کیف مدلی برای آن ارائه شده است. نتیجه این مدل 2 معادله دیفرانسیل مرتبه اول غیر خطی و 5 معادله جبری است. توزیع فشار در ناحیه نورد، ضخامت فیلم روغن و توزیع ضخامت فویل در ناحیه کاری از جمله مجهولات ما می باشد که از حل معادلات دیفرانسیل با انجام عمل سعی و خطا به دست می آیند. از روی توزیع فشار حاصله می توان به نیرو و گشتاور نورد و از روی سرعت ورودی ورق می توان نسبت سرعت خروجی را محاسبه نمود. در این پایان نامه نتایج حاصل از برنامه تهیه شده با نتایج افراد دیگری همچون کیف مقایسه شده است.