مقدمه: هدف هر سالمند این است که بتواند تا حد امکان مستقل و کارآمد باقی بماند. تمرینات ورزشی به سالمندان کمک خواهد کرد تا قدرت اندام فوقانی، تحتانی، تعادل،انعطاف پذیری و هماهنگی خود را تقویت کند. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر یک دوره حرکات اصلاحی منتخب بر روی تعادل و پارامترهای وضعیتی و راه رفتن سالمندان کایفوتیک بود. روش شناسی: به این منظور 36 نفر از زنان کایفوتیک سالمند مرکز سالمندی قدس با میانگین و انحراف استادارد(سن 532/10±78/73 قد 697/8±35/153 وزن 355/14±50/62) در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه تجربی با میانگین و انحراف استاندارد(سن 8/88±278/70 قد 951/7±154 و وزن 150/12±72/65) و گروه کنترل با (سن 11/3±28/77 قد 148/11±47/151 و وزن 210/19±47/61) تقسیم شدند.گروه تجربی یک دوره حرکات اصلاحی منتخب شامل تقویت عضلات خلفی و کشش عضلات قدامی ستون فقرات را به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه انجام دادند. گروه کنترل در این دوره 2 ماهه هیچ نوع تمرین خاصی انجام ندادند. هفته قبل از شروع تمرینات و هفته بعد از اتمام تمرینات، تعادل آزمودنی ها توسط مقیاس تعادلی برگ، پارامترهای وضعیتی توسط متر نواری، خط کش منعطف، گونیا متر، ترازو و قد سنج و پارامترهای راه رفتن توسط پودر تالک، دوربین، متر نواری، کرنومتر و نرم افزار کینووآ مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و مشخص شدن طبیعی بودن داده ها، اطلاعات بدست آمده از پیش آزمون و آزمون پایانی با استفاده از روش آماری t مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها و بحث و نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که بین گروه آزمون و گروه کنترل قبل از عامل مداخله اختلاف معناداری وجود ندارد و دو گروه از نظر پارامترهای مورد نظر همگن بودند. در گروه تجربی بعد از 8 هفته حرکات اصلاحی منتخب، افزایش معناداری در میزان عدد تعادل بوجود آمد اما در پارامترهای راه رفتن تغییرات معناداری به جز سرعت گام برداری که دارای کاهش بود دیده نشد. همچنین این تمرینات موجب بهبودی در پارامترهای وضعیتی (وضعیت سر، طول مهره های توراسیک، اکستانسیون ستون فقرات، اتساع قفسه سینه، ابداکشن و فلکشن) این افراد شد ولیکن بر روی قد تاثیر معناداری نداشته است. در مقایسه ی گروه تجربی با گروه کنترل بعد از یک دوره حرکات اصلاحی در تعادل، طول گام، زمان گام و سیکل راه رفتن بهبودی حاصل گردیده ولی در پهنای گام و سرعت گام برداری تغییری حاصل نشد. این تمرینات باعث بهبودی در تمامی پارامترهای وضعیتی به جز اکستانسیون ستون فقرات گردید. یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان داد که حرکات اصلاحی می تواند روش مناسبی جهت بهبود تعادل، پارامترهای وضعیتی و راه رفتن در سالمندان کایفوتیک باشد. لذا توصیه می گردد جهت بهبود تعادل و پارامترهای وضعیتی و راه رفتن از این گونه تمرینات استفاده گردد.