فرسایش ناشی از نیروهای آب و باد و نیروی ثقل(هوازدگی شیمیایی، فیزیکی و انحلال) در سطح حوزه¬ها می تواند سبب تخریب و خسارات غیرقابل جبرانی گردد. از آنجا که فرسایش خاک یکی از موانع مهم برای دستیابی به توسعه کشاورزی، آبخیزداری، منابع¬طبیعی، عمران، صنعت و معدن و ... است، از این رو به منظور برنامه¬ریزی در زمینه احیاء، توسعه و مدیریت پایدار اراضی به¬ویژه در قالب طرحهای حفاظت خاک و...؛ آگاهی از وضعیت فرسایش خاک و تولید رسوب، یکی از ابزارهای مهم تصمیم¬گیری برای برنامه¬ریزی حوزه¬ها محسوب می¬شود. در این تحقیق میزان فرسایش و رسوب در حوزه اترک با استفاده از روش¬های تجربی پسیاک و ای.پی.ام برآورد گردید. سپس با شناخت عوامل موثر در فرسایش خاک راهکارهای اجرایی جهت کاهش فرسایش و مهار رسوب از جمله سازه¬های مناسب جهت پیشگیری آن ارائه شد. بر اساس نتایج به دست آمده از بررسی کارایی روش¬ها مشخص شد که هر دو روش نتایج مناسبی را ارائه کرده و با واقعیت، اختلاف معنی داری را نشان نمی دهند. همچنین بالاتر بودن ضریب تبیین و ضریب تبیین وزنی در مدل پسیاک نسبت به ای.پی.ام نشاندهنده کارایی بالاتر این مدل در منطقه مورد مطالعه می باشد. در نهایت به منظور کاهش هر چه بیشتر فرسایش و رسوب در حوزه با در نظر گرفتن عوامل موثر در فرسایش، برنامه های اجرایی مانند قرق مدیریتی درمراتع، علوفه کاری، کپه کاری، کود پاشی و عملیات مکانیکی شامل سازه¬های کنترل رسوب و سیل اهم از گابیون، بندهای سنگی ملاتی، سازه-های بتنی و آشغالگیر، آبندان¬ها و ... در قسمت¬های مختلف حوزه پیشنهاد می¬گردد.

این پژوهش در دامنه جنوبی البرز مرکزی واقع در جاده آسفالته قائمشهر به فیزوزکوه بعد از ورسک در دامنه آروان کوه مشرف به روستای گدوک شهرستان سوادکوه جنوبی انجام گرفت. که از این پس در این مطالعه و پژوهش برش گدوک خوانده می شود. برش انتخاب شده در این محل 460 متر ضخامت دارد که شامل آهک مارنی، شیل آهک ضخیم لایه تا متوسط لایه توده ای و آهک دلومیتی و دولومیت است که با ناپیوستگی هم شیب بر روی ماسه سنگ های آرکوزی و کوارتزی قرمز و سفید رنگ متعلق به سازند لالون قرار می گیرد، حد زیرین آن تناوب آهک مارنی و نازک لایه شیل و به ضخامت تقریبی 23 متر است که در ادامه آن آهک های سیاه رنگ نازک تا متوسط لایه فسیل دار ضخیم لایه قرار گرفته حد فوقانی آن دولومیت آهکی و دولومیت ضخیم لایه (سخت و شکافدار) می باشد با ناپیوستگی توسط ماسه سنگ های قرمز و کنگلومرا متعلق به سازند درود پرمین زیرین پوشیده شده است. شیب عمومی لایه ها به سمت شمال است. برای برداشت های صحرایی مسیر پیمایش انتخاب شد و پس از نمونه برداری و بررسی خصوصیات پتروگرافی از نمونه های برداشت شده مقاطع نازک تهیه گردید و خصوصیات میکروسکوپی نمونه مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه برش مورد نظر 10 واحد لیتولوژی تشخیص داده شد. نتایج مطالعات میکروسکوپی به دست آمده از 78 مقطع نازک این سازند نشان می دهد که این رسوبات در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ و در 4 کمربند رخساره ای شامل 13 میکروفاسیس نهشته شده اند. این رخساره های رنگی بیانگر رسوبگذاری در 4 زیر محیط دریای باز (open marine ) سد (bar)، لاگون (lagoon) و پهنه جزرومدی (tidal flat) می باشند.