همزمان با رشد و توسعه ارتباطات و به ویژه ارتباطات مخابراتی ، نیاز به بهبود کیفیت سیگنال های گفتار بیش از پیش گردیده است . منظور از بهبود سیگنال گفتار، کاهش یا حذف نویز از سیگنال صحبت برای دستیابی به کیفیت مناسب به لحاظ شنیداری است. نویز از اصلی ترین عوامل محدود کننده در سیستم های مخابراتی است بنابراین حذف نویز چه از نظر تئوری و چه در کاربردهای عملی در مرکزیت پردازش سیسگنال و علوم مخابراتی قرار دارد. در این پایان نامه، ابتدا روش های مختلف بهسازی سیگنال های گفتار که تاکنون مورد استفاده قرار گرفته اند از قبیل روش های تفریق طیفی،تجزیه مقادیر منفرد(svd)، بهسازی گفتار با استفاده از فیلتر وینر یا فیلتر کالمن، روش های استفاده کننده از آرایه میکروفن و ... معرفی شده است. روش های تفریق طیفی و svd به دلیل پیاده سازی ساده تر و محاسبات کمتر، در سیستم هایی که حساس به زمان هستند بهتر عمل می کنند، لذا تمرکزمان روی این دو روش است . اساس کار تفریق طیفی به این صورت می باشد که نویز توسط یکی از الگوریتم های lpc ، vad و wavelet تخمین زده می شود و نویز تخمینی از سیگنال آغشته به نویز تفریق می شود. امروزه بحث "تجزیه مقادیرتکین" یا svd به عنوان یکی از قدرتمندترین ابزار برای تفکیک زیرفضاهای سیگنال و نویز، یاد شده است. در این پایان نامه از روشی نوین بمنظور حذف نویز از سیگنال های آلوده به نویز استفاده شده است. ایده پیشنهادی در این پایان نامه بر مبنای استفاده از svd و تفکیک زیرفضاهای نویز و سیگنال از یکدیگر بوده و بمنظور بهینه سازی پارامترهای آن از lpc بهره برده ایم. آنچه که روش حذف نویز پیشنهادی را نسبت به متدهای دیگر متمایز می کند، همانا توانایی آن در حذف انواع نویزهای سفید و رنگی از سیگنال های ایستا، ناایستا و صوتی و گفتاری می باشد. معیار ارزیابی ما در این پایان نامه، دو معیار کمی و کیفی است که معیار کمی، مقدار افزایش snr(نسبت سیگنال به نویز) را محاسبه می کند و معیار کیفی، شامل تست شنوایی mos است. با این دو معیار می توان به مقایسه خوب و قابل قبولی بین روش ها پرداخت و نتایج بدست آمده نشان می دهد که ایده ی پیشنهادی ما بهبود بهتری را برای صحبت فراهم می آورد.