نیچه فیلسوفی است که به مسائل گوناگون فلسفی، اخلاقی و تربیتی توجه کرده است، او علاقه ی خاصی نسبت به این مسائل دارد. پژوهش حاضر تلاشی برای تبیین و نقد ارزش شناسی نیچه و دلالت های آن در تربیت اخلاقی است. این پژوهش سوالاتی را دنبال می کند که عبارتند از: - بر بنیاد اندیشه ی ارزش شناسی نیچه اهداف تربیت اخلاقی کدام است؟ دوم دلالتهای ارزش شناسی نیچه در مورد ویژگی ها و اصول تربیت اخلاقی کدام است؟ سوال سوم: چه نقدی بر ارزشناسی نیچه و تربیت اخلاقی او وارد است؟ این پژوهش با بهره گیری از روش قیاس عملی از نوع رویکرد های کیفی و نقد درونی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس یافته های پژوهش، نیچه اهداف تربیت اخلاقی را آفرینش ارزش های نو و واژگونی ارزش های کهن و دست یابی به قدرت می داند. اصول اخلاقی از منظر نیچه شامل اصل آزادی، ارزش آفرینی، توجه به خود (خود آگاهی)می باشد. و نقد نیچه در مورد ارزش شناسی و تربیت اخلاقی عبارت از: نفی خدا و اخلاق مذهبی، ترویج خودخواهی، توجه به اخلاق فردی، توجه به تن و غریزه و اخلاق های زمینی نادیده گرفتن همه ی ارزش ها. بر این اساس می توان گفت تربیت اخلاقی نیچه در چند محور خلاصه می شود که عبارتند از: فرد گرایی، ضد دینی، قدرت محوری، اکتسابی، نسبی. کلید واژه ها: ارزش شناسی، اهداف تربیت اخلاقی، اصول تربیت اخلاقی، دلالت های تربیت اخلاقی، اخلاق، تربیت اخلاقی.