در این تحقیق، هدف سنتز نانو کامپوزیت مزوپروس سیلیکا-نقره با درصدهای مختلف نقره (2.5، 5 و 10) به روش مستقیم در شرایط اسیدی و با استفاده از کوپلیمر پلورونیک p123 به عنوان قالب و نمک agno3 سنتز شد. جهت مقایسه ماده مزوپروس سیلیکای خالص نیز به روش مشابه بدون افزودن نمک نقره سنتز شد. در نهایت از مواد تولید شده برای حذف یون فلزی جیوه از آب استفاده شد. مشخصه یابی توسط آنالیزهای پراش پرتو اشعه ایکس در زوایای کوچک و بزرگ (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem) و آنالیز جذب-واجذب نیتروژن (bet) انجام گرفت. بررسی ها ی مربوط به آنالیزهای xrd حضور ذرات نقره در کانال حفرات مزوپروس سیلیکا را در کنار فاز مزوپروس سیلیکای خالص نشان داد. همچنین نتایج آنالیزها نشان می داد که با روش سنتز انتخابی، ماده مزوپروس سیلیکاتیsba-15 و sba-15/ag ساختار منظم با توزیع اندازه حفرات باریک،دارند. تصاویر sem نیز مورفولوژی مواد به صورت کروی نشان داد که با انجام آنالیز تفکیک طول موج (wds) حضور و نحوه پراکندگی نانو ذرات نقره در کانال حفرات مشخص شد. تصاویر tem نمونه های sba-15 و sba-15/ag(5wt%) ساختار حفرات هگزاگونال منظم با نظم بلند دامنه و کانال های طویل و همچنین ذرات نقره دوپ شده در حفرات نمونه حاوی نقره را نشان داد. حذف یون جیوه موجود در آب با استفاده از نانو کامپوزیت سیلیکای مزوپروس حاوی نانو ذرات نقره توسط آنالیز تیتراسیون برگشتی انجام شد. در بررسی جذب نیز نتایج قابل قبولی بدست آمد که نشان می دهد نانو کامپوزیت ها گزینه بهتری به عنوان مواد جاذب یون فلزی سمی جیوه نسبت به مزوپروس سیلیکای خالص می باشد. بهترین عملکرد در جذب یون جیوه را نمونهsba-15/ag(5wt%) از خود نشان داد و بیشترین ظرفیت جذب توسط آن برابر با mg/g 98.42 و در 7=ph و زمان 20 دقیقه، بدست آمد.

این تحقیق شامل سنتز و بررسی ساختار پوشش نانوکامپوزیتpolyaniline–bi–sb–te–se به روش رسوب الکتریکی و واکنش های الکتروشیمیایی است. هدف از مطالعه این موضوع تولید مواد ترموالکتریک ارزان تر با بازدهی بالا از طریق پیچیدن یک پلیمر رسانا به دور نانو مواد معدنی نظیر تلوریم ، بیسموت و….و تولید یک ماده کامپوزیتی در مقیاس نانو می باشد. این مواد کامپوزیتی علاوه بر ارزان بودن و سادگی تولید ، ویژگی ترموالکتریکی بهتری نسبت به نانومواد معدنی یا پلیمرها به تنهایی خواهند داشت. برای ایجاد این پوشش از نمک های این مواد در محلول اسید نیتریک در دمای محیط استفاده شد . بعد اعمال پوشش مناسب مورفولوژی و ریزساختار این پوشش با استفاده از آنالیز (xrd) ، آنالیز (ftir) و میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدان (fesem) ارزیابی گردید. نتایج بررسی ساختاری با آنالیز پراش اشعه ایکس و آنالیز میکروسکوپی تشکیل نانوکامپوزیت ترکیبات معدنی در ماکرو مولکول های پلیمر را نشان داده و آنالیز ftir وجود پلی آنیلین را تأیید می کند. و در بررسی تاثیر ولتاژ بر روی سنتز پوشش و خواص ترموالکتریک مشاهده شد که با افزایش ولتاژ پوشش یکنواخت و متراکم ایجاد شده و نیز قدرت ترموالکتریک با افزایش ولتاژ و دوپ شدن پلیمر با ترکیبات نانوکامپوزیتی بهبود می یابد.