چکیده در یک سیستم، در صورتی که بتوان کل محصولات برگشتی مورد انتظار را بازیافت کرد، بسیار ایده آل خواهد بود. ولی در دنیای واقعی امکان بازیافت تمام محصولات برگشتی وجود ندارد، زیرا سازمانها بودجه مشخصی برای عملیات لجستیک معکوس در نظر می گیرند، بنابراین در اکثر سازمانهادرصدی از محصولات برگشتی، بازیافت می شود. تحقیق حاضر برآن است تا ضمن طراحی شبکه لجستیک معکوس با درنظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی، هزینه های نهایی تجاوز از مقدار مورد هدف یا نرسیدن به مقدار مورد هدف برای بازیافت محصولات در کل سیستم را نیز مشخص نماید. در این مسئله، تقاضاها از مراکز مشتریان به مراکز جمع آوری (انبارها) ارسال و از آنجا نیز به کارخانه های بازیافت فرستاده می شود. برگشت ها وابسته به فاصله است، بنابراین با وجودی که میزان ضایعات در هر یک از مراکز مشتریان مشخص است ولی از آنجایی که، مشتریان با توجه به فاصله بین مناطق خود و مراکز جمع آوری (انبارها) تمایلات متفاوتی برای برگشت دادن کالا دارند، بنابراین میزان کل تقاضای رسیده به نقاط جمع آوری معلوم نیست و با توجه به این که چه تعداد مراکز جمع آوری و در چه فاصله ای نسبت به هر یک از مراکز مشتریان احداث شود میزان کل تقاضای انبارها مشخص می شود. البته باید تعداد انبارهای احداث شده و نیز مکان و ظرفیت آن ها طوری باشد که میزان مورد هدف شرکت برای بازیافت نیز تحقق یابد. برای این منظور، درصورتی که تعداد مراکز جمع آوری کم و یا در نقاطی دورتر از مراکز مشتریان احداث گردد و در نتیجه مقدار کل تقاضای رسیده به انبارها و مقدار کل مواد بازیافت شده، از مقدار مورد هدف شرکت، کمتر گردد؛ در این صورت هزینه پنالتی بخاطر نرسیدن به مقدار مورد هدف (هزینه فرصت از دست رفته) در معادلات وارد می شود و از طرفی در صورتی که بیشتر از حد مورد هدف بازیافت شود در این صورت هزینه های اضافی به شرکت تحمیل می شود. در این پژوهش به منظور اعتبار سنجی مدل پیشنهادی، مطالعه موردی بر روی فرایند بازیافت، در شرکت کاغذ کار کسری در شهر یزد انجام گرفته است. واژه های کلیدی: شبکه لجستیک معکوس، ملاحظات زیست محیطی، مدل ریاضی چندهدفه، بازگشت های وابسته به فاصله

به موازات افزایش پیچیدگی و سرعت در رقابت های امروزی، ایجاد فرصت های بسیار و تاثیر انتخاب مسیرهای متفاوت در سرنوشت بنگاه های امروزی نیز امری مهم و جدایی ناپذیر در تصمیم گیری های مدیریتی به شمار می آید. برای آگاهانه قدم برداشتن در مسیر بقا و پیشرفت، نیاز به تعیین استراتژی ها، اولویت بندی، برنامه ریزی و تخصیص منابع می باشد که این مهم باید در جهت رسیدن به اهداف و منافع سازمان و کارکنان در چشم اندازی چند ساله صورت پذیرد. همچنین با توجه به موانع پیاده سازی استراتژی، بهتر است این برنامه-ریزی با استفاده از ابزار و روش مناسب صورت پذیرد. در این پژوهش به بررسی نقشه راه به عنوان یک ابزار مناسب جهت برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت و همچنین همسوسازی استراتژی های سازمان و کارکنان و همچنین جلب حمایت کارکنان پرداخته شده است.