نام پژوهشگر: محمد کاظم حسنونذ
کاوه شیخی محمد کاظم حسنونذ
این پایان نامه بررسی اجمالی مضمون و محتوای نقاشی نوگرای ایران از اولین موج نوگرایی، تقریباً دهه ی 20 که در پی دگرگونی هایی که در شرایط اجتماعی و سیاسی اوایل قرن حاظر به وجود آمد و سیر و تحول آن تا پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری جریانی تازه در روند نقاشی و جهت گیری های هنرمندان آن در طول دوران معاصر می باشد. و اینکه آیا این تحولات و جریانات چه تأثیری در مضامین آثار خلق شده در این بُرهه از زمان داشته و این تأثیرات مثبت بوده و و یا منفی و آیا در جهت اعتلای مضامین در جریان نوگرایی گام برداشته یا خیر؟ این پرسش ها که در فصل اول به بیان خلاصه ای از تعاریف و مفاهیم و نیز شکل گیری جریان نوگرایی در ایران خواهیم پرداخت، در فصل دوم رخدادها و تأثیرات آن بر مفاهیم نقاشان نوگرا مورد بررسی قرار می گیرد، در فصل سوم شکل گیری جریان سقاخانه و ریشه یابی عناصر و مضامین آن و همچنین هنرمندانی که در اعتلای این جریان نقش داشته و درنهایت فصل چهارم که به بررسی نقاشی انقلاب اختصاص دارد. در کُل در جمع بندی فصول مورد بحث روندی که منجر به شکل گیری جریان نوگرایی گردید، گرچه حاصل یک جریان فکری مداوم و پیوسته نبوده و همانند غرب به مرور زمان رُخ نداده و زایده ی تحولات اندیشه و فکر جامعه تا اندازه ای نبوده و ما در مقاطعی با کاستی ها و کمی ها و گاهی تقلید روبرو هستیم، اما در کُل وجود عناصر و مفاهیم غنی فرهنگی، تاریخی و مذهبی جریان نوگرایی در ایران را در جهتی درست هدایت کرده و باعث خلق مفاهیمی تازه و بدیع و ریتمی دلنشین در این حرکت های عجولانه شده است و تا حدودی توانسته نقاشی ایران را در مسیر منزلگاه مقصود قرار دهد.تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته بیشتر بر پایه ی منابع کتابخانه ای، مقالات و مجلات بوده است