وجود واژه های ترکی در زبان و ادبیات فارسی نشانه ارتباط این دو زبان با یکدیگر است. از آنجایی که آثار مولانا جلال الدین بلخی نیز تحت تأثیر این ارتباط زبانی بوده است؛ در این رساله سعی شده است تا واژه هایِ ترکیِ موجود در این آثار، در دو بخش، معرفی و با استناد به منابع موجود مورد بررسی قرار گیرد. بخش اول مربوط به ریشه شناسی لغات ترکی هر پنج اثر مولاناست و در بخش دوم مصرع ها و ابیاتی را که به طور کامل ترکی هستند از کلیات شمس استخراج کرده و معانیِ فارسیِ این ابیات را نقل کرده ایم. در نهایت، تعداد لغات به کار رفته در آثار مولانا از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفته است. امید است این رساله با ارائه تحلیلی درست از این واژگان، برای مطالعه کنندگان آثار مولوی سودمند بوده و پایه ای برای پژوهش های بعدی باشد.