با توجه به بررسی های صورت گرفته بر روی سوره های مورد نظر ، می توان نتیجه گرفت که قرآن کریم برای بیان مقاصد خویش در هر سوره از عناصر بلاغی منتخب به صورت چشمگیری بهره برده است ، به نحوی که تقریباً هیچ آیه ای عاری از آن نمی باشد. این عناصر بلاغی نقش تعیین کننده ای در پی بردن به معنای دقیق آیات و درک زیبایی های ادبی آن دارند. هر یک از این عناصر متناسب با غرض هر آیه و جوّ کلی آن سوره به کار رفته است ، وقابل حذف یا جایگزینی نمی باشد. اگر مجازی به کار رفته است یقیناً بلیغ تر از حقیقت بوده ، یا اگر کنایه ای به کار رفته است قطعاً بلیغ تر از تصریح بوده است. هرگونه تقدیم و تأخیر یا ذکر و حذفی به منظور القاء غرضی معین صورت گرفته است. تمامی تشبیه ها برای واضح تر ساختن مفاهیم پییچیده آورده شده اند. و موسیقی الفاظ ارتباط عمیقی با جو سوره و غرض اصلی آن دارند. به طور کلی تمامی عناصر بلاغی به کار رفته در سوره ها ارتباط شگفت انگیزی با جنبه های مختلف روان شناختی شخصیت انسان دارند ، به نحوی که گاه عقل ، گاه قلب ، وگاه هر دو را درگیر می سازند ، تا کلام به صورت کامل بر روح و جان آدمی بنشیند ، و او را به راه حق و حقیقت رهنمون سازد. و این ها همه تنها گوشه ای از معجزه ی کلام خداوند است