پژوهش حاضر عوامل شناختی، شخصیتی و خانوادگی را به عنوان پیش بین ابتلا به سردرد میگرن در بین بیماران زن مراجعه کننده به مراکز مغز و اعصاب اهواز بررسی کرده است. براساس تشخیص متخصص مغز و اعصاب، 220 نفر به عنوان نمونه بیمار مشخص شدند و جهت انتخاب گروه سالم، از یک جامعه متشکل از زنانی با شرایط سنی، تحصیلی و شغلی تقریبا همتا با بیمار، 220 همراه زن بیماران مبتلا به میگرن، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و در مجموع 373 نفر به پنج پرسشنامه فاجعه سازی درد، پرسشنامه راهبردهای مقابله، پرسشنامه کمال گرایی، پرسشنامه ی شخصیتی نئو و مقیاس خانواده اصلی پاسخ دادند. در این پژوهش برای تحلیل داده ها از روش تحلیل تمایز به روش همزمان و گام به گام و در بخش اعتباریابی نیز از همبستگی پیرسون و تحلیل عوامل تأییدی استفاده شد. نتایج به‎دست آمده نشان دادند که ترکیب خطی متغیرهای پژوهش قادر به پیش‎بینی سردرد میگرن در بیماران هستند. همچنین در تحلیل تمایز به روش گام به گام کارآمدترین متغیرها در این خصوص به ترتیب عبارت بودند از: فاجعه سازی، برون گرایی، توافق جویی، نادیده انگاشتن درد، وجدانی بودن، فاجعه سازی و گشودگی. در بررسی متغیرها به صورت جداگانه نیز مشخص گردید که از مجموع 17 متغیر پژوهش، 13 متغیر شامل: فاجعه سازی درد، توجه برگردانی، تفسیر مجدد درد، نادیده گرفتن درد، امیدواری و دعا، گفتگو باخود، افزایش فعالیت رفتاری، فاجعه سازی، کمال گرایی جامعه مدار، برونگرایی، توافق، وجدانی بودن و استقلال، پیش‎بین‎های ابتلا به سردرد میگرن در بیماران زن هستند.