تحقیق حاضر به تحلیل وضعیت کنونی چمن های فوتبال مورد استفاده در لیگ برتر ایران پرداخته و نیز با تعیین عوامل موثر بر بهره وری چمن های فوتبال به ارائه الگو می پردازد.این پژوهش به لحاظ هدف از نوع کاربردی بوده و از آنجا که به توصیف وضعیت موجود می پردازد، از نوع پیمایشی است. بدین منظور پرسش نامه ای با محوریت بهره برداری و پرسش نامه دیگر با محوریت بهره وری تهیه گردید که در آن 6 عامل نظارت و ارزیابی، نیروی انسانی، مدیریت، ترمیم و نگه داری، نحوه فعالیت و زمان و تراکم بازی ها به عنوان عوامل موثر بر بهره وری توسط اساتید مدیریت ورزشی تعیین شده و سپس توسط متخصصین مدیریت اماکن ورزشی تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار استنباطی (همبستگی و آزمون فریدمن) استفاده شده و الگویی برای بهره وری چمن های فوتبال ارائه شده است. بر طبق این الگو، عامل ترمیم و نگه داری مهم ترین و بعد از آن مولفه زمان و تراکم بازی ها، مدیریت، نیروی انسانی، نحوه فعالیت و نظارت و ارزیابی به ترتیب بیشترین اهمیت را دارا هستند. در آخر پیشنهاد هایی برای ارتقاء وضعیت بهره وری چمن های فوتبال ارائه گردیده است.

در این پایان نامه به بررسی و تحلیل مقدار توافق بین دو مشاهده گر بر اساس داده های ترتیبی می پردازیم. جهت انجام مقایسه ای کاربردی بین دو ضریب کاپا و کاپای وزنی تأثیراندازه نمونه و تعداد طبقات را در مقدار این دو آماره مورد بررسی قرار دادیم. ضریب کاپا مقدار توافق بین دو مشاهده گر را بر اساس جدول توافقی بدون در نظر گرفتن عامل شانس بررسی می کند. این ضریب به چگالی حاشیه ای و درایه های روی قطر اصلی وابسته است. ضریب کاپای وزنی صرف نظر از نوع وزن، به تعیین مقدار توافق بین مشاهده گرها براساس اختلافات مشاهده شده در رتبه بندی موضوعات یکسان توسط آن ها می پردازد. مقدار این ضریب از دقت و اعتبار بالاتری برخوردار است. ‏همچنین با بیان شیوه ی انجام محاسبات‏، به بررسی و مقایسه ضرایب ‏کاپا و کاپای وزنی ( با دو وزن خطی و درجه دوم) با روش شبیه سازی ‎‏می پردازیم و تأثیر تعداد طبقات و اندازه نمونه و همچنین نوع وزن در کاپای وزنی‏‏، مورد تحقیق قرار می گیرد.‎ نتایج حاصل نشان می دهد که افزایش تعداد طبقات با ضرایب کاپای وزنی رابطه ی مستقیم ولی با ضریب کاپا رابطه معکوس دارد. همچنین نتایج حاصل از شبیه سازی نمونه‏، حاکی از این است که ارتباط خاصی بین افزایش اندازه ی نمونه و ضرایب توافق وجود ندارد. افزایش اندازه نمونه باعث کاهش شاخص تعدیل توافق ضریب کاپای وزنی با وزن درجه دوم می شود. از طرفی افزایش تعداد طبقات باعث افزایش اندازه نمونه باعش افزایش مقدار این معیار در ضریب کاپای وزنی با وزن درجه دوم می شود. از طرفی با هر اندازه نمونه ای و در هر طبقه ای همواره مقدار شاخص تعدیل ضریب کاپای وزنی با وزن درجه دوم بیشتر است، بنابراین بهترین آماره برای تحلیل توافق بین چند مشاهده گر در رتبه بندی موضوعات مختلف ضریب کاپای وزنی با وزن درجه دوم است.