هدف این تحقیق، تولید ماده اولیه یک نوع آستری از جنس ماده مرکب تنگستن-مس و با استفاده از روش متالورژی پودر است. موادی که به این منظور مورد استفاده قرار می گیرند، باید دارای خصوصیاتی نظیر ساختار همگن، چگالی بالا، چقرمگی و شکل پذیری خوب باشند. در ابتدا، تأثیر دو فرآیند مخلوط ساده و آسیاکاری تر با مدت زمان های مختلف مخلوط کردن، بر روی همگنی پودرهای تنگستن و مس بررسی شد. سپس تأثیر زمان های متفاوت تف جوشی، دماهای مختلف تف جوشی، تأثیر اضافه شونده (افزودن 0/1 درصد وزنی نیکل به مخلوط) و اتمسفرهای گوناگون تف جوشی (هیدروژن-آرگون، هیدروژن خالص و خلا) با ثابت ماندن دیگر عوامل تف جوشی بر روی خشته ای استوانه ای شکل (فشرده شده در 500mpa) بررسی شد. همچنین فشارهای مختلف پرس سرد ایزواستاتیک و تأثیر آن بر خواص قطعه بررسی گردید. علاوه بر این، قطعاتی با استفاده از فرآیند فلزخورانی جهت دار تولید شدند. قطعات تولیدی در هر مرحله از نظر ریزساختار، ترکیبات موجود، چگالی و خواص مکانیکی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان دهنده این بودند که با افزایش زمان از یک به دو ساعت، مشاهده گردید که چگالی و سختی بالاتر می روند اما با افزایش بیشتر زمان، این پارامترها کاهش می یابند. بررسی افزایش دما نشان داد که با افزایش دما تا 1300 درجه سانتی گراد خواص افزایش می یابد، اما در دمای بالاتر، خواص از خود کاهش نشان می دهند. با تغییر فشار نشان داده شد که با افزایش فشار، خواص بهبود می یابند. افزودن مواد اضافه شونده، چگالی بهبود یافت. همچنین تف جوشی در اتمسفر هیدروژن-آرگون باعث ایجاد حفره های کشیده گازی و احیا نشدن اکسیدهای سطحی می شود. در اتمسفر خلا نتایج بهتری به دست آمد. بررسی فلزخورانی نشان داد که قطعات تولیدشده به این روش خواص بسیار مناسب تری (چگالی 99/98% با اسکلت فشرده شده با 500 mpa، تف جوش شده در 1300 درجه سانتی گراد و فلزخورانی شده در دمای 1300 درجه سانتی گراد) نسبت به روش تف جوشی (چگالی 95% در اتمسفر خلا و به مدت 2 ساعت تف جوشی در 1300 درجه سانتی گراد) دارند. علاوه بر این با بررسی نتایج حاصل از xrd، مشاهده شد که ترکیب جدیدی ایجاد نشده است. کلمات کلیدی: ماده مرکب، تنگستن-مس، تف جوشی، فلزخورانی