یکی از مهمترین منابع مورد استفاده برای تامین منابع مورد نیاز فعالیت های اقتصادی(اعم از بازرگانی، تولیدی، خدماتی) بانک ها به عنوان جذب کننده منابع مازاد موجود در جامعه هستند. شیوه تخصیص منابع در بانکداری از جمله وجوه تمایز بین نظام های اقتصادی است. در نظام اقتصادی اسلام به لحاظ تفکیک ناپذیری بازار پول از بازار سرمایه بهره حذف شده و در مقابل تاکید بر مشارکت بین فعال اقتصادی و تامین کننده مالی است که طرز عمل متفاوت، اثرات متفاوتی در سطح کلان بر شاخص اقتصادی خواهد گذاشت. در این پایان نامه به بررسی اثر عقود اسلامی بانکداری بدون ربا بر نرخ رشد سرمایه گذاری و سطح اشتغال در ایران پرداخته شده و به این منظور از داده های بانکداری بدون ربا که در سال 1363 آغاز شده تا سال 1391 برای ارزیابی اثر بکارگیری عقود بر نرخ رشد سرمایه گذاری به روش ardl و به روش علیت گرینجری بر اشتغال، مورد استفاده قرار گرفته است. در مجموع می توان گفت رابطه عقود بر اشتغال رابطه علیت دو طرفه بوده است و تاثیر عقود بر نرخ رشد سرمایه گذاری منفی و بیشترین تاثیر منفی از طریق عقد اجاره به شرط تملیک بر نرخ رشد سرمایه گذاری وارد می شود.