جامعه ایرانی از خشونت گسترده رنج می برد.علیرغم تحولات جدی اقتصادی و اجتماعی و آموزشی رخ داده در جامع هنوز خشونت قسمتی از کنش های اجتماعی مشهود مردم در ایران است .به هر صورت خشونت در هر جامعه ای وجود دارد و بایستی به عنوان واقعیت اجتماعی به آن نگریسته شده و برای کاهش آن اقدام نمود. به همین منظور بایستی ابتدا دلایل به بهترین وجه شناسائی و نهایتا راهکاره و استراتژی های لازم برای رفع آن تدوین شد.رویکرد تدوین این ژوهش هم به این نحو بوده استودر همین راستا به منظور بررسی رابطه بین کنشهای خشونت آمیز و میزان طرد اجتماعی در جامعه مورد بررسی قرار گرفته است.به همین منظور سوالات این پژوهش این بود که ، آیا رابطه ای بین طرد اجتماعی و گرایش به کنش های خشونت آمیز وجود دارد؟آیا بین میزان شدت خشونت و طرد بالای اجتماعی ارتباط وجود دارد؟آیا مجرمین با جرائم خشن از طرد بالای اجتماعی برخوردار هستند؟بین سرمایه فرهنگی به عنوان شاخصی برای جذب و در برگیرندگی اجتماعی و خشونت چه رابطه ای وجود دارد؟بین عدالت ااچتماعی به عنوان مولفه ای از میزان طرد اجتماعی و میزان خشونت ارتباط وجود دارد؟ به همین منظور فرضیه های هفتگانه زیر یعنی بین اعمال خشونت و احساس نابرابری اجتماعی رابطه وجود دارد ، بین محیط سکونت و گرایش به اعمال خشونت ارتباط وجود دارد. ،بین میزان سرمایه فرهنگی و گرایش به کنش خشونت آمیز ارتباط وجود دارد ،بین میزان احساس عدالت و گرایش به اعمال خشونت آمیز ارتباط وجود دارد ،بین سن و گرایش ببه اعمل خشونت رابطه وجود دارد.بین میزان طرد شدگی اجتماعی و درجه خشونت ارتباط وجود دارد ،بین احساس عدالت اقتصادی و در جه خشوننت ارتباط وجو دارد.با توجه به فرضیه های مذکور گویه های لازم در قالب پرسشنامه تدوین از از نمونه های آماری که شامل 60 زندانی زندان گرمسار پرسیده شدند.سپس داده های جمع آوری شده به شیوه آماری مورد تحلیل قرار گرفتند و نتایج حاصله نشان دهنده رابطه بین طرد اجتماعی و میزان کنش های خشونت آمیز است. کلید واژه:خشونت ، کنش خشونت آمیز ، طرد اجتماعی ، سرمایه فرهنگی ، نابرابری اجتماعی ، عدالت اجتماعی.