مطا لعات زیادی در زمینه بیماری فلج مغزی کودکان صورت گرفته است،اما هنوز شناخت دقیقی درباره صدمات این بیماری بر عملکرد سیستم عصبی-عضلانی بویژه در حفظ تعادل دینامیکی و قدرت عضلانی افراد مبتلا وجود ندارد.این اطلاعات می تواند پزشکان را در تشخیص دقیق تر و نیز در درمان بیماری یاری نماید. هدف از این تحقیق بررسی اثر ده هفته تمرین قدرتی ،تعادلی وترکیبی بر بهبود تعادل ایستا وپویای کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک ومقایسه این سه روش تمرینی است. روش بررسی:در این مطالعه مداخله ای وشبه تجربی،12کودک مبتلا به فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک که به طور مستقل می توانستند چند قدم راه بروند و بایستند،از جامعه در دسترس انتخاب شدند وبه طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند4 نفر در گروهی که تمرینات قدرتی گرفتند و4نفر در گروهی که تمرینات تعادلی و4نفر در گروهی که تمرینات ترکیبی(تعادلی وقدرتی)گرفتند. قبل از شروع تمرینات توسط دستگاه فورس پلیت تعادل ایستا و پویا کودکان اندازه گیری شد و بعد از آن به مدت 10هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 30 دقیقه تمریناتی که برای هر گروه در نظر گرفته شده بود انجام شد و در پایان 10 هفته دوباره تعادل ایستا و پویای کودکان اندازه گیری شد. یافته ها:در پایان دوره تمرینی افزایش معناداری در میانگین آزمون تعادلی ایستا و پویا در گروهی که تمرینات ترکیبی گرفتند(05/0>p)بود ولی در گروههای که تمرین قدرتی وتعادلی گرفتند در تعادل پویااختلاف معنا دار بود(05/0>p)ولی در تعادل ایستا اختلاف معنا داری یافت نشد. نتیجه گیری:ده هفته تمرین ترکیبی باعث بهبود تعادل ایستا و پویای کودکان فلج مغزی دایپلژی اسپاستیک میشود و تفاوت معناداری بین سه روش تمرینی وجود دارد.