سیمانهای کلسیم آلومیناتی در دهه اخیر، به دلیل زیست فعالی، زیست سازگاری و شکل دهی خوب، توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. در این مطالعه زیست فعالی و زیست سازگاری فازهای مختلف سیمان secar 71 مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا نمونه هایی با ابعاد مناسب از خمیر سیمانی تهیه شد و هیدراتاسیون این خمیر در شرایط مختلف دمایی و زمانی صورت گرفت. سپس استحکام فشاری و خمشی و هچنین نوع فازهای هیدراته تعیین شد. به منظور بررسی زیست فعالی، تعدادی نمونه به مدت 28 روز در محلول شبیه سازی بدن قرار داده شد و به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی توزیع انرژی پرتو ایکس و همچنین طیف سنجی تبدیل فوریه سطح نمونه ها از نظر رشد هیدروکسی آپاتیت مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. جهت بررسی زیست سازگاری، تعدادی نمونه در زیر پوست 24 عدد موش کاشته شد و پس از چهار، هشت و دوازده روز از زمان کاشت، نمونه ها به همراه بافت اطراف جدا شد تا پاسخ بافت اطراف، نسبت به نمونه کاشته شده توسط آسیب شناس بررسی گردد. نتایج به دست آمده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی تبدیل فوریه و آنالیز عنصری، نشان دهنده تشکیل هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح نمونه های سیمانی هیدراته شده می باشد همچنین بررسی های آسیب شناسی از بافت اطراف نمونه های کاشته شده، زیست سازگاری این سیمان را تائید می کند.

سیمان¬های دندانی غالباً جز بیوسرامیک¬های زیست خنثی محسوب می¬شوند، و امروزه¬ جز مهم¬ترین مواد مورد استفاده هستند. در این تحقیق علاوه بر بررسی خواص مکانیکی و زیست سازگاری سیمان سفید ، زیست فعالی و رفتار بدن موجود زنده به نمونه کاشت شده از جنس این سیمان در زیر پوست موش ، مورد مطالعه قرار گرفت. لذا قرص¬هایی با ابعاد استاندارد از این سیمان در شرایط دمایی و زمانی متفاوت تهیه شد و سپس به مدت 14 و 28 روز در محلول شبیه سازی بدن قرار گرفتند و به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی سطح قرص¬ها از نظر رشد هیدروکسی آپاتیت مورد بررسی قرار گرفت. هم¬چنین آنالیزهای اسپکتروسکوپی اشعه ایکس به منظور تعیین عناصر و تفرق اشعه ایکس به منظور تعیین نوع فازهای هیدراته از قرص¬ها گرفته شد. تصاویر و آنالیز عنصری نشان دهنده تشکیل هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح قرص¬ها می¬باشد. در ادامه تعدادی از نمونه ها در زیر پوست موش و در شرایط استاندارد ، در دوره های زمانی 4 ،8 و 12 روز کاشته و پس از برداشت بافت اطراف ، این نمونه ها مورد بررسی آسیب شناسی قرار گرفت که پس از این بررسی ها سیمان سفید به عنوان یک ماده خنثی شناخته شد

در سال های اخیر استفاده از نانو ذرات در زمینه های کاربردی به منظور ساخت مواد با عملکرد های جدید، توجهات فراوانی را به خود جلب کرده است. از جمله این کاربردها می توان به استفاده از نانو ذرات سیلیس در سیمان اشاره داشت. سیمان سفید با مشخصات سیمان پرتلند نوع iii,i مطابقت دارد . با این تفاوت که با انتخاب مواد اولیه مناسب ، از ورود مواد رنگی نظیر اکسیدهای آهن و منیزیم و غیره به فرآیند ساخت سیمان سفید جلوگیری می شود. نانو سیلیس به عنوان یک ماده پر کننده در خمیر سیمان عمل می کند. افزودن نانو سیلیس به سیمان باعث می گردد si02 فعال آن با هیدروکسید کلسیم ca(oh)2 آزاد موجود در منافذ موئین خمیر واکنش داده و ژل c-s-h بیشتری تولید نماید و در نهایت باعث تراکم ساختار خمیر سیمان و کاهش نفوذپذیری وافزایش مقاومت آن گردد. مطالعات گذشته نشان داده است که سیمان سفید خواص زیست فعالی خوبی داشته است. در این تحقیق سیمان سفید با درصدهای مختلف نانوسیلیس (0، 5/0، 5/2 و 6) و با نسبت آب به جامد برابر 5/0 مخلوط شد و نمونه هایی مطابق با استانداردهای استحکام فشاری و استحکام خمشی تهیه گردید، در روزهای 7 و28، استحکام فشاری و خمشی نمونه ها اندازه گیری شد. هم چنین زمان ریزش دوغاب ها و زمان گیرش اولیه و نهایی خمیر سیمان اندازه گیری شد. به منظور تشخیص نوع فازهای کریستالی و ترکیب موجود در نمونه ها، پودر آن ها توسط دستگاه پراش پرتو ایکس (xrd) مورد آنالیز قرار گرفت. به منظور بررسی زیست فعالی سیمان سفید نمونه هایی قرص مانند تهیه شد و سپس در معرض مایع شبیه سازی شده بدن، در شرایط آزمایشگاهی قرار گرفت. بررسی های ftir، sem و edx انجام گردیده بر روی سطح سیمان سفید پس از 28 روز نشان داد که یک لایه هیدروکسی آپاتیت بر روی سطح کلیه ترکیبات سیمان سفید تشکیل شد که این لایه هیدروکسی آپاتیت می تواند بستری برای اتصال و تکثیر سلول های استخوان ساز جدید در داخل بدن مهیا کند. آزمون سمیت سنجی (mtt) نیز به منظور ارزیابی سازگاری زیستی روی نمونه ها انجام شد و نشان داد که سیمان پرتلند سفید از نظر سازگاری زیستی خنثی بوده و افزودن نانو سیلیس به سیمان باعث کاهش اثر سازگاری زیستی شد. هم چنین از هر نمونه در زیر پوست موش صحرایی برای زمان های 4، 8 و 12 روز کاشته شد. پس از طی زمان معین بافت اطراف نمونه های کاشته شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آسیب شناسی نمونه های سیمانی در اکثر موارد به نمونه کنترل نزدیک و مشابه بود.