در برنامه ریزی مسیر برای حمل ونقل جاده ای، فرآیند انتخاب مسیر بهینه با در نظر گرفتن حداقل اثرات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی و برآورده شدن معیارهای مهندسی مسیر انجام می گیرد. این فرایند بدون یک برنامه مناسب برای مشارکت مردم و برقراری هماهنگی بین سازمان های مختلف مرتبط با پروژه، با مشکل مواجه خواهد شد. علاوه براین، نبود اطلاعات کافی، به روزنبودن اطلاعات یا نبود یک روش هماهنگ در جمع آوری اطلاعات موردنیاز، یکی از بزرگ ترین موانع در به دست آوردن نتایج منطبق برواقعیت می باشد. زیرساخت داده مکانی با ایجاد بستر اطلاعاتی مناسب برای همکاری بین سازمان های مختلف، نقش کلیدی در مدیریت بسیاری از فعالیت های انسانی دارد. اما در حال حاضر این زیرساخت، اطلاعات تولیدشده توسط کاربران را درنظر نمی گیرد. از سوی دیگر، جمع گستر یک نگرش جدید به منظور مشارکت مردم در فرآیند تصمیم گیری ارائه می کند. این مدل، به مردم حتی با هیچ دانشی در علوم مکانی توانایی تولید و انتشار داده های مکانی را می دهد. این داده های مکانی تولیدشده توسط مردم که اطلاعات مکانی داوطلبانه نامیده می شوند، منابع باارزشی به منظور تکمیل و به روزرسانی دیگر منابع زیرساخت داده مکانی می باشند. هدف از این تحقیق، طراحی سیستمی در حمل ونقل جاده ای برای انتخاب مسیر با ایجاد محیطی برای تسهیل به اشتراک گذاری داده های مکانی و مشارکت مردم در بستر زیرساخت داده مکانی است. بدین منظور، مدلی برای توسعه زیرساخت داده مکانی و غنی سازی آن با اطلاعات مکانی داوطلبانه ارائه شده است. براساس مفاهیم این مدل، سیستم با بهره گیری از فناوری وب2.0 به گونه ای طراحی گردید که امکان تولید و به اشتراک گذاری داده های مکانی و همچنین بیان نظرات را به کاربران می دهد. برای انتخاب مسیر در این سیستم، روش های تصمیم گیری فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی گروهی و ویکور با معیارهای زیست محیطی، اجتماعی-اقتصادی، توریستی و فنی مسیر مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از پیاده سازی نشان می دهد که این سیستم عملکرد خوبی دارد و مسیر انتخاب شده در آن با مسیر تعیین شده توسط شرکت مهندسین مشاور مطابقت دارد.