خانواده sphecidaeبا نام فارسی زنبور¬های کمرقیطانی و یا زنبور¬های حفار متعلق به راسته hymenoptera مشتمل بر 4 زیر خانواده، 20 جنس و 660 گونه در جهان می¬باشد (pulawski, 2011). اعضای این خانواده زنبور¬هایی با اندازه¬های متفاوت از 8/1 تا 30 میلی¬متر، دارای ساقه¬چه شکمی مشخص، با رنگ¬های مختلف می¬باشند. آنها به عنوان گرده¬افشان، آفات گیاهی، شکارگر و پارازیتوئید نیز نقش بسیار مهمی را در زیستگاه¬های طبیعی ایفا می¬کنند. در ایران 67 گونه از این خانواده شناسایی شده است (قاضی سلطانی و ابراهیمی، 1389). این زنبور¬ها دارای انتشار گسترده ای اغلب در نواحی بیابانی و نیمه بیابانی جهان هستند. آنها در ایران پراکندگی گسترده ای در زیستگاه های مختلف داشته و اغلب در مراتع و نواحی بیابانی زندگی می¬کنند. با توجه به این¬که همیشه طبقه بندی و شناسایی جانوران فقط بر مبنای صفات مورفولوژیکی آن¬ها امکان پذیر نبوده و از دقت کافی برخوردار نیست، لذا استفاده از خصوصیات بیوسیستماتیکی آن¬ها مانند اکولوژی، مورفو-آناتومی و روابط بیولوژیکی آن¬ها می¬تواند به تاکسونومی دقیق¬تر آن¬ها کمک کرده و به تهیه فون بیولوژیکی اعضای خانواده مذکور بیانجامد. در این پژوهش 6 گونه از این خانواده شامل (ammophila heydenii dahlbom, 1845, chalybion femoratum fabricius, 1782, chalybion flebile lepeletier de saint-fargeau, 1845, sceliphron destillatorium illiger, 1807, sphex flavipennis fabricius, 1793, podalonia tydei guillou, 1841) برای اولین بار از شهرستان گلپایگان-استان اصفهان گزارش می¬شوند.