این مطالعه درصدد پاسخگویی به دو پرسش است: نخست: آیا مـدیران برای رسیدن به درآمـد پیش¬بینی¬ شده¬ توسط خود، که به اطلاع بازار سرمایه رسیده است، در میزان و زمانبندی درآمدهای خود اعمال نظر می¬کنند؟ سپس، آیا مدیریت برای رسیدن به سودی که به عنوان سود بودجه شده به اطلاع بازار رسانده است، از درآمدهای اختیاری بهره می¬جوید؟ با پاسخ به این سوالات می¬توان دریافت که آیا بازار سرمایه به شرکت¬هایی که به برآوردهای خود می¬رسند پاداش می¬دهد یا خیر؟ در صورتیکه چنین است، از دیدگاه مـدیریت و بازار، کدام¬یک ارجح¬تر می¬باشند؟ رسیدن به درآمـد پیش¬بینی شده یا رسیدن به سود پیش¬بینی شده؟ تحقیقات قبلی نشان داده¬اند که برخی از واحدهای تجاری، مانند واحدهای تجاری در حال رشد و واحدهای تجاری دارای حاشیه سود بالا، از طریق درآمدهای خود اقدام به مدیریت سود می نمایند زیرا به نظر می رسد که مزایای بالقوه این کار بیشتر است و همچنین واحدهای تجاری در حال رشد، مزایای بیشتری از طریق مدیریت سود از طریق درآمدها بدست می¬آورند زیرا سرمایه¬گذاران به درآمد شرکت¬های در حال رشد به مراتب بیشتر از هزینه¬های آنها، اهمیت می¬دهند. برای این منظور شـرکت¬ها را به دو گروه "در حال رشـد" و "با حاشیه سـود بالا" گـروه¬بندی و سپس این آزمون برای هر دو گروه به اجرا در¬آمد. شـرکت-هـای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، جامعه آمـاری تحقیق حاضـر را تشکیل می¬دهند که با اِعمال معیارهای انتخاب نمونه¬ای متشکل از 69 شرکت طی سال¬های 82 تا 88 مورد بررسی قرار گرفت. با انجام آزمون¬های آماری هیچ¬یک از فرضیه¬ها پذیرفته نشد و در نتیجه نمی¬توان ادعا کرد که مدیریت شرکت¬های در حال رشد و شرکت¬های با حاشیه سود بالا برای رسیدن به درآمد و سود بودجه شده از درآمدهای اختیاری بهره می¬جویند. به عبارت دیگر، بازار سرمایه در ایران پیش¬بینی¬های انجام شده توسط مدیریت را فاقد محتوای اطلاعاتی می¬داند و پاداشی برای رسیدن به آن قائل نیست.