تعیین میزان تنش باقیمانده پس از ایجاد اتصال از طریق جوش، امری مهم و ضروری است. وجود تنش های پسماند در ساختار سازه، موجب تضعیف خصوصیات مکانیکی جوش می شود. معمولا مقدار تنش پسماند را از طریق تجربی می توان بدست آورد اما برای سازه های کوچک و با اهمیت، این روش مقرون به صرفه نیست و به جای آن از روش المان محدود استفاده می شود. در این پایان نامه، سیکل گرمایی جوش بریزینگ در سازه پلیت فین به منظور کاهش میزان تنش های پسماند، با استفاده از روش المان محدود بهینه سازی می شود. ابتدا مدل المان محدود جوش ساخته شده، سپس برای اطمینان از مدلسازی، نتایج بدست آمده با نتایج یک مقاله معتبر مقایسه می شود. در انتها با استفاده از روش عددی، بهینه سازی سیکل حرارتی انجام گرفته و مشخص می شود که مقدار تنش پسماند در محدوده دمایی خاصی کاهش پیدا می کند. مزیت مهم این روش، صرف هزینه و زمان کمتر در مقابل انجام روش های تجربی است.