با توجه به اینکه انتظار می رود داده هایی که از لحاظ موقیت مکانی به هم نزدیک هستند رفتار مشابهی نیز داشته باشند، لذا عموما برون افتادگی فضایی به صورت محلی و در همسایگی های نزدیک بررسی می شود. در بسیاری از پدیده ها رفتار اشیاء فضایی تحت تاثیر فرآیند ها و اشیاء پیرامون است. بنابراین برای انجام هرگونه تحلیل موثر لازم است ویژگی های فضایی و غیر فضایی اشیاء، روابط فضایی ضمنی و شفاف آن ها با دیگر اشیاء و ناحیه تاثیر گذاری هر شیء، در تحلیل در نظر گرفته شود. ناحیه تاثیر یک شیء فضایی شامل فرآیند های فضایی و غیر فضایی زیر بنایی است که رفتار آن شیء و اشیاء مجاور آن را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین شناخت الگوهای رفتاری مشابه بین اشیاء داده مستلزم تعریف گسترده تری از همسایگی است به نحوی که شباهت معنایی میان اشیاء داده در نظر گرفته شود. روش پیشنهادی این است که مجموعه اشیاء، فرآیند ها و پارامترهای موثر بر رفتار شیء فضایی مورد مطالعه را از مجموعه داده های مختلف استخراج کرده و به کمک آن برای هر شیء فضایی یک ناحیه تاثیر گذاری تشکیل شود. به این صورت مفهوم همسایگی به روش فاصله فضایی به همسایگی معنایی تغییر داده شده و با اندازه گیری شباهت معنایی امکان دسته بندی اشیاء بر اساس الگوهای رفتاری آن ها فراهم می گردد.