تذکره انیس¬الاحباء به وسیله شخصی هندو به نام موهن لعل (لال) متخلص به انیس به نگارش درآمده است. موهن از شاعران سده 12.ق/18م در هند است.او در این تذکره بیشتر درباره خود و پدرش (تولارام) اشاره کرده است اما اطلاعات چندانی درباره زندگی وی به دست نمی¬دهد. دیباچه این اثر به عباراتی مصنوع اختصاص داده شده است که حاوی شکسته¬نفسی، اظهار فروتنی و تعارفات ادیبانه است در این پژوهش ابتدا مختصری درباره تذکره و تذکره نویسی و سپس به معرفی تذکره موهن، اهمیت و ویژگی¬های زبانی و سبکی آن پرداخته می¬شود. تذکره انیس¬الاحباء به طور خاص، مشتمل بر احوال "میرزا محمد فاخر مکین" و استادش و شاگردان او در دو باب است. باب اول در احوال 33 شاعر مسلمان و باب دوم درباره 6 شاعر هندو است. سبک انشای مولف در این تذکره، مصنوع و متکلّف است.از این تذکره دو نسخه در کتابخانه مجلس شورای اسلامی تهران و مرکز احیای میراث اسلامی قم موجود است که برای تصحیح مورد استفاده قرار گرفت .با توجه به ویژگیهای برتر نسخه خطی مجلس نسخه اساس قرار گرفت و نسخه دیگر که ظاهرا از روی نسخه مجلس رونویسی شده است به عنوان نسخه بدل انتخاب شد.در مقدمه به مشخصات شاعر و بررسی نسخ خطی به طور کامل اشاره گردیده است.