پراکنش آلاینده های هوا در واحدهای صنعتی یکی از مواردی است که می تواند مجموعه محیط زیست و زندگی افراد ساکن در مجاورت این گونه واحدها را تحت تاثیر منفی قرار دهد. دی اکسید گوگرد (so2) به عنوان یکی از آلاینده های خطرناک خروجی از مشعل ها ناشی از سوزاندن ترکیبات گازی مختلف بوده و برخلاف دودکش ها، کنترل این آلاینده پس از تولید بسیار مشکل می باشد. از آنجا که به طور کامل جلوگیری از نشر این گونه آلاینده ها امکان پذیر نیست، اقداماتی که به کاهش این انتشار و یا کاهش غلظت این آلاینده ها در محیط های مسکونی منجر شود از اقدامات مهم زیست محیطی است. در این راستا، به منظور پایش وضعیت کیفی هوا، اندازه گیری آلاینده های هوا از جمله مهمترین امور تمام واحدهای صنعتی می باشد. مشکلی که در این زمینه وجود دارد این است که این پایش ها، بُعد تاثیر آلاینده و روند آن ها در آینده را مشخص نمی نمایند. مدل های انتشار آلودگی ابزار مفیدی جهت شناخت رفتار آلاینده پس از خروج از منبع ارائه می دهند. یک مدل کامل، تغییرات غلظت آلودگی را در فضا برای همه منظورهای عملی پیش بینی و اندازه گیری های زیاد و پر هزینه را غیر ضروری می نماید. علاوه بر این با استفاده از این مدل ها می توان وضعیت تاثیرگذاری منابع مختلف بر یکدیگر را ارزیابی کرد و وضعیت تشدید کننده و تقلیل دهنده آنها را دید. در این پروژه شبیه سازی آلاینده ی so2 ناشی از سه مشعل سوزاننده گازهای تفکیک شده به عنوان 3 منبع نقطه ای در مجتمع دریایی نفت و گاز ابوذر انجام گردید تا با استفاده از مدل بتوان میزان انتشار غلظت را در فاصله مختلف از منبع تعیین نمود. so2 به عنوان نوع آلاینده و مشعل های مجتمع دریایی نفت وگاز ابوذر واقع درجزیره خارگ به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب و تخمین غلظت آلاینده در محدوده ی 150 کیلومترمربعی با استفاده از مدل aermod در سکو های بهره برداری اطراف هر مشعل و همچنین سکو های اقماری سرچاهی برآورد گردید. همچنین اطلاعات هواشناسی با نرم افزار rammet view پردازش شده و ارتفاع شعله با توجه به سرعت باد و گرمای خالص آزاد شده در هر مشعل محاسبه گردید. خروجی های نرم افزار شامل گراف های حاوی زون-های اصلی تمرکز آلاینده بود که میزان غلظت آلاینده اکسید گوگرد محاسبه می کند. این غلظت ها با مقادیر استاندارد وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی جهت 8 ساعت کار مداوم در مواجهه با آلاینده اکسید گوگرد مقایسه و پیشنهاد های راهبردی جهت بهبود وضعیت ارائه شد. نتایج نشان داد که در حالات در نظر گرفته شده و با فرض ثابت ماندن داده های فرایندی مانند دبی گاز سوزانده شده و یا درجه حرارت شعله و همچنین مشخصات فیزیکی مشعل، آلاینده متمایل به شمال شرقی منطقه بوده و تا شعاع 5000 متری از منبع تحت تاثیر آلودگی قرار می گیرد. همچنین غلظت so2 در تمامی سکوهای بهره برداری و سرچاهی اطراف مشعل از مقادیر استاندارد تجاوز نموده و شرایط مجتمع در وضعیت خطرناک از نظر کیفیت هوا قرار دارد.