.با افزایش سریع جمعیت شهرها و مهاجرت مردم از روستاها به مراکز شهری و نبود نظام مدون و دقیق برنامه¬ریزی در بیشتر شهرهای ایران موجب بروز مشکلات فراوانی در سطح آنها شده است. یکی از مهم-ترین مشکلات، کاهش سرانه خدمات شهری و از جمله خدمات آموزشی می¬باشد. خدمات آموزشی از مهمترین خدمات و تسهیلات شهری محسوب می¬شود که توزیع فضایی آن به لحاظ تاثیر مستقیم در آسایش خانواده ها، کاهش هزینه سفرهای درون شهری، تناسب و انسجام فضاها¬، زیبایی شهر و ... از حساسیت زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش بررسی مکان فعلی فضاهای آموزشی و تعیین سازگاری آن¬ها با کاربری¬های همجوار، ارزیابی کاربری¬های آموزشی از نظر ماتریس سازگاری، ماتریس مطلوبیت و ماتریس ظرفیت و بررسی سرانه زیربنا، سرانه فضای باز مدارس مقطع متوسطه شهر زابل می¬باشد. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی استفاده می¬شود و نوع آن کاربردی - نظری است. بعد ازاینکه بانک اطلاعاتی داده¬ها تکمیل شد، اطلاعات مکانی و توصیفی ترکیب شده، تجزیه و تحلیل اطلاعات در محیط gis انجام و خروجی اطلاعات به صورت نقشه بیرون داده می¬شود. نتایج به دست آمده از بررسی همجواری¬ها با ترکیب لایه¬های مختلف نشان می¬دهد که در رابطه با کاربری¬های سازگار، نیمه سازگار و ناسازگار با مدارس در وضعیت نامناسبی به سر می¬برند. در بحث سرانه¬ها و ماتریس ظرفیت تقریباً همه مدارس با کمبود سرانه با توجه به استانداردهای شهری مواجه هستند. بنابراین به طور کلی می¬توان نتایج این تحقیق را اینگونه بیان کرد که ، کاربری آموزشی مقطع متوسطه شهر زابل هم از لحاظ بحث سازگاری و ناسازگاری و هم از لحاظ تطبیق با سرانه¬های استاندارد شهری با چالش¬های جدی مواجه است و باید در این زمینه برنامه¬ریزی¬های جدی صورت گیرد.