در این تحقیق اثرات باسیلوس های پروبیوتیکی بر سطوح ترشح ازت آمونیاکی و اوره، درصد بقا، میزان مقاومتدر برابر استرس¬های محیطی و پارامترهای رشد و تغذیه¬ای لارو ماهیان قزل آلا، با بکارگیری محصول تجاری پروتکسین آکواتک شامل مخلوط پنج گونه از باسیلوس های پروبیوتیکی، از طریق مکمل سازی جیره به مدت 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. لاروهای ماهی قزل آلا با وزن متوسط32?463 میلی گرم تهیه شده و جیره آنها با مخلوط پنج باسیلوس ذکر شده، در غلظت های 106 × 1، 107 × 1 و108× 1 (واحد کلنی درهر صد گرم غذا) مکمل سازی شد و اثر تیمارهای پروبیوتیکی با تیمار شاهد که جیره فاقد پروبیوتیک، مقایسه شد.اندازه گیری آمونیاک و اوره به فاصله هر هفته، ابتدا یک هفته پس از شروع دوره و سپس به فاصله هر هفته تا انتهای دوره انجام گرفت. تغذیه از 5 تا 8 درصد وزن بدن متغیر بود. اما در حین آزمایش ترشح، ماهیان تغذیه نشدند. بعد از یک دوره آزمایش 60 روزه، از تمامی لاروهای موجود در هر یک از حوضچه ها جهت زیست سنجی و تعیین رشد، نمونه برداری صورت گرفت. نتایج نشان داد که دفع آمونیاک و اوره در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد بطور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). کمترین میزان دفع آمونیاک و اوره در تیمار پروبیوتیک 2 مشاهده شد و بیشترین میزان دفع آمونیاک و اوره در هر دو حالت در تیمار شاهد مشاهده شد.میزان انرژی مصرفی نیز در تیمارهای آزمایشی بطور معنی داری (05/0 p<) کمتر از شاهد بود. فاکتورهای رشدو تغذیه مانند وزن نهایی، نرخ رشد ویژه (sgr)، ضریبرشدحرارتی (tgc)، نسبت کارایی پروتئین (per) و نرخ کارایی تغذیه (fce) به طور معنی داری در تیمارهای آزمایشی نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت (05/0 p?).ضریب تبدیل غذا (fcr) در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (05/0 p?).در مقایسه با تیمار شاهد درصد بقاء لاروها در تیمارهای آزمایشی در حد معنیداری افزایش یافت (05/0 p?). همچنین در تیمارهای آزمایشی لاروها در برابر استرس های محیطی در حد معنی داری مقاومت بیشتری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند (05/0 p?).