شبکه¬های حسگر بی سیم در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرارگرفته اند. این شبکه¬ها از مجموعه ای از صدها و یا هزاران گره تشکیل شده اند که به صورت توزیع شده وظیفه جمع آوری اطلاعات محیط پیرامون خود را بر عهده دارند. خصوصیات منحصر به فرد شبکه¬های حسگر بی سیم باعث می¬شود گره های این شبکه¬ها در مقایسه با شبکه های سیمی با محدودیت¬هایی مواجه شوند. به عنوان مثال می توان به فضای ذخیره سازی، توان محاسباتی، محدوده ارتباطی و انرژی اشاره کرد. انرژی اولیه گره های شبکه¬های حسگر بی سیم محدود است و به دلیل در دسترس نبودن گره ها، قابل تقویت مجدد نیستند. از سوی دیگر، فضای ذخیره سازی گره ها محدود بوده و نمی¬توان اطلاعات کاملی از شبکه را ذخیره سازی کرد. در چنین شرایطی استفاده بهینه از حافظه و انرژی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. طول عمر شبکه¬های حسگر بی سیم به گره های آن بستگی دارد؛ در صورتی که گره های شبکه از بین رفته باشند، شبکه نمی تواند وظایف خود را اجرا کند. استفاده بهینه از انرژی، موجب کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه می¬شود. مهم ترین عامل مصرف انرژی، مسیریابی بسته است. یک نکته مهم دیگر که باید مورد توجه قرار گیرد، تضمین کیفیت سرویس خدمات در شبکه حسگر بی سیم است. به دلیل ماهیت پویای شبکه، برآورده ساختن پارامترهای مربوط به کیفیت سرویس خدمات امری پیچیده می¬باشد. در شبکه¬های حسگر بی سیم، هوشمندی به گره ها این امکان را می-دهد تا در هر موقعیت تصمیم مناسبی در راستای رسیدن به کارایی بهینه، اخذ نمایند. از سوی دیگر، در بسیاری از کاربردهای جدید شبکه حسگر بی سیم ممکن است زیر مجموعه¬ای از نودها متحرک باشند ویا بیش از یک سینک در شبکه موجود باشد که این سینک(ها) ممکن است متحرک باشند، و نیاز به ارسال یک و یا چند پارامتر محیطی یکسان به بیش از یک سینک باشیم که اکثر پروتکل¬های مسیریابی ارائه شده این مسئله را لحاظ نکرده¬اند. هدف این پایان¬نامه ارائه پروتکل مسیریابی برای شبکه حسگر بی سیم است که پارامترهای ذکر شده را در نظر بگیرد. در نهایت کارایی پروتکل پیشنهادی را با تعدادی روش¬های موجود با استفاده از شبیه¬ساز آپنت مورد ارزیابی قرار می¬دهیم.