از بخش های مهم سازه های چوبی، اتصالات آن است که باید شرایط تحمل بارهای وارده را داشته باشد. بحث اتصالات چوبی بسیار پیچیده، حساس و قابل تامل است. اتصال، باید از نظر مکانیکی تحمل بارهای وارد شده را داشته و در اثر گذشت زمان و عوامل محیطی ضعیف نشود. از شرایط برقراری اتصالی مناسب، کیفیت چسب مصرفی است. چسب پلی وینیل استات به عنوان پلیمر ترموپلاستیک، دارای عملکرد ضعیفی در برابر شرایط حرارتی و رطوبتی بالا می باشد. در این تحقیق از نانوذرات رس و اکسید آلومینیوم در سطوح 0 (شاهد)، 1، 2 و 4 درصد به چسب پلی وینیل استات افزوده شد و چسب ساخته شده در اتصالات دوبل به کار برده شد. به منظور تعیین عملکرد خط چسب در اتصالات، از آزمون کششی استفاده شد و لنگر خمشی محاسبه گردید. آزمون کششی در نمونه های قرار گرفته در 3 سطح دمایی شامل دمای اتاق، شرایط مرطوب و حرارت بالا، انجام گرفت. نتایج نشان داد که افزودن نانوذرات رس و اکسید آلومینیوم منجر به افزایش لنگر خمشی نسبت به نمونه های شاهد، در تمامی شرایط دمایی شد. سطح بهینه ی افزودن نانو ذرات رس 4 درصد و نانو اکسید آلومینیوم 1 درصد، به دست آمد.