هدف از این پژوهش مقایسه میزان عزت نفس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان استثنایی شرکت کننده در طرح فراگیر با دانش آموزانی که در این طرح شرکت نکرده اند،بوده است. روش مورد استفاده در این پژوهش با توجه به موضوع و اهداف آن، از نوع علی–مقایسه ای می باشد. نمونه این مطالعه را 36 نفر از ناشنوایان پایه پنجم ابتدایی استان هرمزگان تشکیل می دهند که 18 نفر از آنها درمدارس طرح فراگیر و 18 نفر از آنها در طرح مدارس عادی استثنایی می باشند. برای جمع آوری اطلاعات موردنیاز برای پیشرفت تحصیلی از کارنامه دانش آموزان و برای عزت نفس در تحقیق حاضر از پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت (1967) استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که در هیچ کدام از تناظرها تفاوت معنی داری مشاهده نشده است. نتایج تجزیه و تحلیل فرضیه اصلی دوم پژوهشی نشان می دهد که میزان ضریب همبستگی بین متغیر عزت نفس و میانگین پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان شرکت در طرح فراگیر در سطح (05/0=?) و میزان ضریب همبستگی بین متغیر عزت نفس و میانگین پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان شرکت در طرح فراگیر در سطح (05/0=?) معنی دار نمی باشد.