تابع انتقال گیرنده p، به عنوان یک روش معمول برای تعیین عمق موهو مورد استفاده قرار می گیرد. جدایش موج برشی ps نیز، برای بررسی ناهمسانگردی پوسته پایینی بکار گرفته می شود. در این مطالعه رویدادهای دورلرز ثبت شده در چهار ایستگاه دائمی شبکه لرزه نگاری کرمان وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، که در فواصل رومرکزی °30 تا °90 با بزرگی بیشتر از 5/5، در بازه زمانی 2010 تا 2013 قرار دارند مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا عمق موهو با استفاده از اختلاف زمان رسید فاز تبدیلی p به s، مرتبط با موج مستقیم p با دو روش زو و کاناموری(2000) و برآورد زمان تأخیر به عمق در حضور مدل سرعتی iasp91 محاسبه شد سپس برای بررسی ناهمسانگردی با استفاده از جدایش موج برشی ps، از روش تینبای و همکاران(2004)، که بر اساس روش سیلور و چان(1999) تدوین شده است، استفاد شده است. در زیر ایستگاه چشمه معدنی(chmn) عمق موهو با استفاده از روش زو و کاناموری(2000) 59/5 کیلومتر و در حضور مدل سرعتی iasp91 حدود 62 کیلومتر و زمان رسید فاز ps برابر 7/2 ثانیه می باشد. راستای غالب ناهمسانگردی برای پوسته پایینی 50 درجه و میانگین اندازه ناهمسانگردی 0/5 ثانیه محاسبه شده است، در زیر ایستگاه کوه گبری(khgb) عمق موهو با استفاده از روش زو و کاناموری(2000) 52 کیلومتر و در حضور مدل سرعتی iasp91 حدود 58 کیلومتر و زمان رسید فاز ps برابر 6/8 ثانیه می باشد. راستای غالب ناهمسانگردی برای پوسته پایینی 75 درجه و میانگین اندازه ناهمسانگردی 0/55 ثانیه محاسبه شده است، زیر ایستگاه نگار(ngrk) عمق موهو با استفاده از روش زو و کاناموری(2000) 47 کیلومتر و در حضور مدل سرعتی iasp91 حدود 64 کیلومتر و زمان رسید فاز ps برابر 7/6 ثانیه می باشد. راستای غالب ناهمسانگردی برای پوسته پایینی 34 درجه و میانگین اندازه ناهمسانگردی 0/65 ثانیه محاسبه شده است و در زیر ایستگاه تی وی باهنر(tvbk) عمق موهو با استفاده از روش زو و کاناموری(2000) 34 کیلومتر و در حضور مدل سرعتی iasp91 حدود 40 کیلومتر و زمان رسید فاز ps برابر 4/8 ثانیه می باشد. راستای غالب ناهمسانگردی برای پوسته پایینی 75 درجه و میانگین اندازه ناهمسانگردی 0/45 ثانیه محاسبه شده است. در هر چهار ایستگاه به طور مشترک روند ناهمسانگردی پوسته پایینی شمال شرق-جنوب غرب می باشد.