این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین ویژگی های شخصیتی با مکانیسم های دفاعی در زنان عادی، افسرده و مضطرب مراجعه کننده به مراکز روان شناسی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی-مقایسه ای و جامعه ی آماری زنان مراجعه کننده به مراکز روان شناسی تهران در سال 1392 بودند که از میان آن ها 120 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه ی پنج عامل بزرگ شخصیت(مک کری و کاستا، 1992)، پرسشنامه ی سبک دفاعی( اندروز و همکاران،1993)، پرسشنامه ی افسردگی بک(بک،1963) و پرسشنامه ی اضطراب کتل(کتل،1957) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که نوروزگرایی با برون گرایی و مسئولیت پذیری و در سبکهای دفاعی با سبک دفاعی رشدیافته در سطح 0.01 رابطه ی معنادار منفی ودر سبک دفاعی رشد نیافته در سطح 0.01 و در سطح 0.05 با سبک دفاعی روان نژند از نظر آماری رابطه ی مثبت معنادار وجود دارد.از طرفی همسازی با برون گرایی در سطح 0.01 و با مسئولیت پذیری در سطح 0.05 و در سبک های دفاعی، با سبک دفاعی رشدیافته در سطح0.05 و با سبک دفاعی روان نژندی در سطح 0.01رابطه ی مثبت معنادارنشان داده شده است. همسازی با سبک دفاعی رشدنیافته در سطح0.05 رابطه ی منفی دارد. همچنین پژوهش نشان داد که برون گرایی با سبک دفاعی رشد یافته در سطح 0.01 و با سبک دفاعی روان نژند در سطح 0.05 رابطه ی مثبت معنادار دارد.مسئولیت پذیری نیز با سبک دفاعی رشدیافته در سطح 0.01 رابطه مثبت معنادار است. . با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره، بررسی ها نشان دادند که افراد عادی در ابعاد شخصیتی نوروزگرایی، برون گرایی و مسئولیت پذیری با افراد افسرده و مضطرب در سطح 0.01 از لحاظ آماری تفاوت معناداری دارند. همچنین افراد عادی در سبک دفاعی رشد یافته با افراد افسرده و مضطرب از لحاظ آماری در سطح 0.01 تفاوت معناداری دارند.