مطالعه حاضر بر روی 60 نفر از دانشجویان دندانپزشکی با متوسط سنی 45/23 سال (19 تا 29 سال) به تفکیک مساوی از هر جنس جهت بررسی قابلیت تکرار وضعیت طبیعی سر، صورت پذیرفت. هیچ گونه انتخابی در مورد نوع اکلوژن، نمای جانبی صورت و نسبتهای صورت نمونه ها، انجام نگرفت تا نمونه نمادی از جامعه باشد. از هر یک از نمونه ها دو فتوگرافی و یک نگاره جانبی صورت در ‏‎nhp‎‏، در حالت ایستاده و با استفاده از آینه تهیه شد. رادهای گوشی به آرامی در تماس با مجرای گوش خارجی قرار داده شدند یا در مجاورت آن در تماس با پوست ناحیه قرار گرفتند. فاصله زمانی بین دو فتوگرافی از بیمار، 4 تا 10 دقیقه (کوتاه مدت) و بین فتوگرافی اول و نگاره جانبی صورت، 1 تا 20 روز (طولانی مدت) بود. قابلیت تکرار وضعیت طبیعی سر در کوتاه مدت در کل نمونه، 68/1 درجه و طولانی مدت، 38/2 درجه محاسبه گردید. جنس اثر معنی داری بر روی قابلیت تکرار وضعیت طبیعی سر نداشت ولی زمان در کل نمونه دختران دارای اثر معنی دار بود. همچنین در این مطالعه دامنه تغییرات خط افقی فرانکفورت نسج نرم و سخت محاسبه شد تا با میزان قابلیت تکرار ‏‎nhp‎‏ مقایسه گردد. این دامنه تغییرات در مورد فرانکفورت نسج نرم 40/4 درجه و در مورد فرانکفورت نسج سخت 93/3 درجه بود.