چکیده هدف نهایی واحدهای اقتصادی، کسب سود بیشتر است. مدیریت، فرآیند به کارگیری مؤثر منابع انسانی و امکانات ، برای تحقق اهداف سازمانی‏است. مدیران کارا، توانایی استفاده بهینه از منابع موجود را در فرآیند تحقق اهداف ‏سازمانی دارند. بنابراین توانایی مدیر در به کارگیری منابع شرکت جهت کسب سود از اهمیت به سزایی برخوردار است. توانایی مدیران به وسیله صورت های مالی و به ویژه "سود " شرکت ارزیابی می شود . مبنای حسابداری "تعهدی " مدیران را در انتخاب روش های گوناگون حسابداری صاحب قدرت انتخاب می سازد و از آن جا که مسئولیت تهیه صورت های مالی بر عهده مدیریت واحد تجاری است و با توجه به دسترسی مستقیم مدیران به اطلاعات و داشتن حق انتخاب روشهای اختیاری حسابداری، امکان مدیریت سود وجود دارد. از نتایج اقتصادی غیرشفاف بودن اطلاعات این است که ممکن است بر تمایل سرمایه گذاران به خرید سهام شرکت تأثیر بگذارد. بدین ترتیب عدم تقارن اطلاعاتی ناشی از مدیریت سود باعث تاثیر بر نقدشوندگی می شود . از طرفی توانایی مدیران تحت تاثیر عواملی نظیر اندازه شرکت ، نهادی بودن سهامداران و نوسانات بازده سهام شرکت ها قرار می گیرد . پژوهش حاضر تحقیقی کاربردی از نوع تحقیقات میدانی – همبستگی است و به بررسی رابطه بین توانایی مدیریت ، اندازه شرکت ، نهادی بودن سهامداران و نوسانات بازده سهام از یک سو و نقد شوندگی سهام از سوی دیگر می پردازد. بر اساس نتایج تحقیق در سال های 1386-1390 بین توانایی مدیران ، اندازه شرکت ، نهادی بودن سهامداران و نوسانات بازده سهام از یک سو و شاخص نقد شوندگی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سوی دیگر رابطه معنی دار وجود دارد و در این قلمرو زمانی و مکانی اثر توانایی مدیران بر نقد شوندگی با توجه به سه عامل اندازه شرکت ، نهادی بودن سهامداران و نوسانات بازده سهام متفاوت بوده است. واؤگان کلیدی : توانایی مدیران، اندازه شرکت ، مالکیت نهادی ، نوسانات بازده سهام، نقدشوندگی سهام