از 108 زبان آموز مونث در حال تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی مشهد (استان خراسان رضوی، ایران)، براساس نتایج آزمون تعیین سطح آکسفورد (opt) ،60 زبان آموز همگن در سطح بالای متوسط (با محدوده سنی 18-26 سال) براساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از آن دانشجویان شرکت کننده به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی، هر یک متشکل از 30 زبان آموز تقسیم گردیدند. برای اطمینان از اینکه شرکت کنندگان از لحاظ درک اصطلاحات، در سطح کم و بیش مشابهی بودند آزمونی محقق - ساخته در میان هر دو گروه کنترل وتجربی توزیع شد. دور? آموزشی به مدت پنج جلسه ی یک ساعته به طول انجامید که در طی آن شرکت کنندگان در هر دو گروه پنج اصطلاح را با استفاده از روش های مختلف آموزشی، یعنی آموزش به روش شرح ریش? اصطلاحات برای گروه تجربی و روش سنتی، یعنی یادگیری بر اساس تکرار و حفظ کردن برای گروه کنترل دریافت نمودند. دو ابزار دیگر، یعنی، آزمون محقق - ساخت? درک اصطلاحات به عنوان پیش آزمون و پس آزمون و پرسشنامه ای محقق - ساخته به ترتیب برای ارزیابی اطلاعات فراگیران دربار? اصطلاحات در متونِ خواندنیِ کوتاه، پیشرفت زبان آموزان پس از دور? آموزشی، تثبیت اصطلاحات، و نگرش آنها نسبت به آموزش به روش شرح ریش? اصطلاحات در این مطالعه استفاده شدند. نتایج حاصل از دو آزمون تی گروه های مستقل نشان داد که گروه تجربی در پس - آزمون ها به طرز معناداری بهتراز گروه کنترل عمل نمود. به علاوه، برای تعیین میزان پیشرفت هر کدام از گروه های کنترل و تجربی، دو آزمون تی گروه های جفت شده انجام شد: اول، عملکرد گروه تجربی در پس - آزمونِ فوری پیشرفت معناداری نسبت به عملکرد آنها در پیش - آزمون داشت؛ درحالیکه این نتیجه در مورد گروه کنترل مصداق نداشت. دوّم، عملکرد گروه تجربی در پس - آزمونِ با تأخیر، پیشرفت معناداری نسبت به عملکرد آنها در پس - آزمون فوری نداشت و همین نتیجه در گروه کنترل نیز به دست آمد. علاوه بر این، پاسخ های فراگیران در پرسشنام? محقق - ساخته نشان داد که اکثر شرکت کنندگان در گروه تجربی نگرش مثبتی نسبت به آموزش به شیو? شرح ریشه شناختی اصطلاحات دارند.