امروزه هر مشتری ارزش ویژه¬ی خود را دارد از این جهت سازمان¬ها برای به دست آوردن سهم بیشتری از بازار باید مبارزه کنند. در این راستا، کاهش انواع هزینه¬ها و ریسک¬های مشتریان برای دسترسی به محصولات و خدمات شرکت و نیز افزایش هزینه¬ها و ریسک¬های مشتریان در صورت رویگردانی و جابه¬جایی می¬تواند گام مهمی در وفادار کردن مشتریان باشد. به همین دلیل، بانک¬ها نیز تحت فشار خاصی برای کاهش هزینه¬ها و حفظ مزیت رقابتی خود تا حد ممکن هستند. پیشگیری از تقلب اقدام مثبتی است که بانک¬ها می¬توانند به منظور بهبود تصویر خود در نزد مشتری و ارائه خدمات بهتر به آنها بکار ببرند. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر پیشگیری از تقلب بر وفاداری نگرشی به واسطه کیفیت رابطه پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش، مشتریان شعب بانک اقتصاد نوین مشهد بود، که 384 نفر از آنها با روش نمونه¬گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای جمع¬آوری داده¬ها از ابزار پرسشنامه با تایید روایی و پایایی آن استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه¬ها، از روش معادلات ساختاری و آزمون بارن و کنی برای بررسی اثر میانجی¬گری متغیرها استفاده شد که فرضیه های تحقیق با نرم افزار «spss» و «amos» مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پیشگیری از تقلب بر هر سه بعد کیفیت رابطه (رضایت، اعتماد و تعهد) از تاثیر معناداری برخوردار بوده، همچنین هر سه بعد کیفیت رابطه (رضایت، اعتماد و تعهد) نیز تاثیر مثبت و معناداری بر وفاداری نگرشی داشته و سه بعد کیفیت رابطه نقش میانجی¬گری کامل و معناداری بین پیشگیری از تقلب و وفاداری نگرشی داشته است، همچنین رابطه بین پیشگیری از تقلب بر وفاداری نگرشی نیز مثبت و معنادار بوده است.