استاپ موشن به عنوان یکی از تکنیکهای انیمیشن، با اعمال تغییرات در ‏اشیاء و کاراکترهای فی النفسه بی حرکت و ثبت آنها در دوربین، بازی ‏سینمایی و توهّمی بصری را می آفریند. بیننده کاراکتری را می بیند که ‏نسبت به محیط اطرافش واکنش نشان داده، تغییر می کند چراکه بی هیچ ‏واسطه در دنیایی واقعی قرار دارد. متحرک ساز نیز، در فاصله توقف ‏دوربین میان ثبت هر تصویر، در اجرایی زنده امّا نامرئی، عناصر را جان ‏می بخشد. به جا ماندن اثرات دست و ابزارهای شکل دهی وی بر روی ‏کاراکترها و یا دکور، از یک سو انرژی بازیگری غایب و از سوی دیگر ‏بازنمایی بافت و جسمیت(متریالیته) عناصر شکل آفرین صحنه را ‏یادآوری می کند. استاپ موشن ماهیت چندوجهی دارد. سینما، هنرهای ‏نمایشی و هنرهای تجسمی، در درون آن به یکدیگر تنیده شده اند.در این ‏میان دوربین عکاسی نقشی تعیین کننده در برقراری ارتباط میان این ‏وجوه ایفا می کند و پل ارتباطی بخش تجسمی استاپ موشن و نیمه ‏سینمایی آن است.‏