چکیده ما در حال حاضر در دنیایی زندگی می¬کنیم که عصر اطلاعات و ارتباطات نامیده می¬شود و شماری بسیاری از مردم در سرتاسر دنیا به شبکه جهانی اینترنت و دنیای مجازی دسترسی داشته و ترجیح می¬دهند که تا جایی که امکان دارد اساس کارهای خود را بر این پایه قرار دهند. به همین دلیل دولت¬ها نیز خود را با این تغییرات منطبق کرده و تلاش کرده¬اند که در جهت رفاه حال شهروندان، بسیاری از سرویس¬های خود را به صورت برخط ارائه نمایند. در میان سرویس جدیدی که دولت¬ها درصدد بررسی و ایجاد آن شدند، مبحث رای¬گیری اینترنتی بوده است که از روش¬های نوین، رو به رشد و در حال گسترش برای جمع¬آوری آرا در هر انتخاباتی است که با گسترش فناوری¬های اطلاعاتی و ارتباطی به صورت اینترنتی برای اخذ رای و شمارش آرا به کار می¬رود. اما با توجه به این اصل که این مبحث در کشور ما پدیده¬ای نوظهور و ناشناخته تلقی ¬می¬شد، بر آن شدیم که به بررسی پذیرش رای¬گیری اینترنتی در میان دانشجویان پرداخته و نظرات آن¬ها را در این زمینه جویا شویم. در این تحقیق ما با استفاده از مدل توسعه یافته گسترش فناوری اطلاعات (utaut) به بررسی شش فاکتور امید به کارایی، امید به تلاش، تاثیر اجتماعی، اعتماد به دولت، اعتماد به اینترنت، هراس نسبت به کامپیوتر پرداختیم. برای بررسی رابطه بین متغییرها مدل از رگرسیون استفاده شده است که در این راستا از مدل معادلات ساختاری و به طور مشخص از مدل-های ساختاری تحلیل مسیر استفاده شده است. لازم به ذکر است برای تایید یا رد فرضیه¬ها علاوه بر آماره آزمون و p-value متناظر با آن، از ضریب استاندارد استفاده شد و همچنین برای کلیه مسیرها ضریب اطمینان 95 درصد و سطح خطای 5 درصد می¬باشد. نتایج نشان داد که شش فاکتور پیشنهادی ما از اثر مثبتی بر روی پذیرش رای¬گیری اینترنتی برخوردار بوده¬اند و با توجه به رتبه¬بندی که میان متغییرها انجام دادیم، بالاترین اثر مربوط به عامل امید به تلاش و کمترین اثر مربوط به اعتماد به اینترنت می باشد. همچنین بنا به تحقیقات صورت گرفته 50 درصد از پاسخ¬دهندگان تمایل به استفاده از این روش داشتند. کلید واژه: دولت الکترونیک، مشارکت الکترونیک، رای¬گیری اینترنتی، مدل utaut، پذیرش فناوری اطلاعات، اعتماد مبتنی بر دانش