در اقتصاد دانش¬محور به دانش و سرمایه فکری به عنوان عامل اصلی تولید ثروت، در مقایسه با سایر دارایی های مشهود و فیزیکی جایگاه مهم تری اختصاص می یابد. سرمایه ی فکری را اغلب تحت عنوان دارایی های نامشهودی توصیف می¬کنند که می¬توان به عنوان منبعی برای مزیت رقابتی پایدار به کار گرفت. این پژوهش به بررسی تطبیقی اثرات سرمایه فکری بر عملکرد سازمانی صنعت بیمه در دو بخش خصوصی و دولتی پرداخته است. در واقع هدف از این پژوهش بررسی سه مولفه سرمایه فکری یعنی سرمایه انسانی، سرمایه مشتری و سرمایه ساختاری و بررسی نقش این ابعاد بر عملکرد صنعت بیمه (دولتی و خصوصی) و مقایسه نتایج می¬باشد. به این منظور دو بیمه ایران (به عنوان بیمه دولتی) و بیمه آسیا (به عنوان بیمه خصوصی) انتخاب و پس از نمونه¬گیری تعداد 87 شعبه بیمه ایران و 44 شعبه بیمه آسیا مورد بررسی قرار گرفت. برای گردآوری داده¬های پژوهش برای متغیر سرمایه فکری از پرسشنامه بونتیس در سال 1997 استفاده شد و جهت سنجش عملکرد سه بعد سودآوری، بهره وری و ارزش بازار مد نظر قرار گرفت. به منظور بررسی وضعیت ابعاد سرمایه فکری و اولویت¬بندی آن¬ها از آزمون t استیودنت-تک نمونه و آزمون فریدمن استفاده شد. بررسی فرضیات پژوهش و تعیین میزان رابطه بین سرمایه فکری و عملکرد با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون اندازه¬گیری شد و نقش ابعاد سرمایه فکری بر عملکرد با تحلیل رگرسیون چندگانه بررسی گردید. نتایج نشان می دهد سرمایه فکری با عملکرد در هر دو رابطه مستقیم و معناداری دارد. همچنین یافته¬ها از نقش مثبت و معنادار دو شاخص سرمایه ساختاری و مشتری مربوط به سرمایه فکری بر عملکرد نیز حمایت می¬کند