نام پژوهشگر: امیرحسین شفاعتی قاضیانی
امیرحسین شفاعتی قاضیانی علی شکور
غار و چاه همواره جذابیت های شگفت انگیزی برای انسان داشته است. شاید این جاذبه به علت متفاوت بودن محیط چاه و غار با دیگر محیط های پیرامون باشد. براین اساس بسیاری از جوامع و کشورهای محیطی و معضلات ناشی از توسعه نیافتگی ترویج و توسعه داده اند. اگرچه توافقی در مورد این که چه اکوتوریسمی وجود دارد یا باشد، نیست اما عموماً اعتقاد بر این است که اکوتوریسم در کوهستانها موجب ارتقاء و تشویق رفتار توریسمی مسئولیت پذیرانه، حفظ و بقای مکانهای طبیعی حیات وحش و اکوسیستمها، شناخت فرهنگ محلی و شیوه های زندگی سنتی و در نهایت طرح ریزی اشکال پایدار و مناسب زندگی برای مردم و افرادی که در نواحی و جوامع دور دست زندگی می کنند، خواهد شد. این نوشتار ارائه دهنده روندها و تمایلات در اکوتوریسم کوهستانی است و پیشنهاد می کند که هرگونه تلاشی در جهت برپایی اکوتوریسم کوهستانی باید بر پایداری، تنوع، اصلاحات نهادی، برابری جنسیتی، مقاله بخش نتیجه گیری شامل ارایه پیشنهادی در مورد چهارچوب تعیین و گزینش مکانی مناسب برای اکوتوریسم کوهستانی است. کلیدواژه: ایران، مناطق غربی، استان های غربی، غارها، اکوتوریسم، توریسم، گردشگری.