در مطالعات شهری، کمتر موضوعی می تواند همچون کیفیت زندگی، ما را به سوی شناخت مسائل و مشکلات شهری رهنمون سازد. اغلب محلات حاشیه ای در شهرها دارای معضلاتی در ابعاد مختلف هستند. هسته اولیه برخی از این محلات، روستاهایی هستند که در اثر گسترش بدون برنامه شهر و افزایش مهاجرتهای روستا – شهری، به تدریج به محدوده کالبدی شهر پیوسته اند. اما همچنان ساختار کالبدی آنها از شهر به راحتی قابل تشخیص است. نمونه مورد نظر پژوهش در همین گروه از محلات حاشیه ای جای می گیرد. هدف پژوهش، سنجش کیفیت زندگی در محله گُلمغان بر مبنای مولفه ها و شاخصهای کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، دسترسی به خدمات، و حمل و نقل است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر پیمایش انجام گرفته است. لذا پس از مطالعات کتابخانهای، مشاهده میدانی از محل به عمل آمده و سپس به تنظیم پرسشنامه اقدام شده است. حجم نمونه، پنج (5) درصد از خانوارهای محله گُلمغان به عنوان یکی از محلات حاشیه ای شهر اردبیل را شامل می شود که با در نظر داشتن تعداد خانوار ساکن در محله (2052 خانوار) شامل 103 پرسشنامه می شود که به طور تصادفی میان ساکنان توزیع شده است. تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه به کمک نرم افزارهای spss و excel و با روشهای تحلیل آماری نظیر همبستگی پیرسون، آزمون t تک نمونه ای برای متغیرهای مستقل و میانگین داده ها صورت گرفته است. همچنین به منظور سنجش ویژگیهای فردی موثر بر میزان رضایت ساکنان از کیفیت زندگی از رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج تحقیق، نامطلوب بودن وضعیت مولفه ها و شاخصهای کیفیت زندگی و نیز ناراضی بودن ساکنان از کیفیت زندگی در محله مورد مطالعه را نشان می دهد. همچنین از میان ویژگیهای فردی، تنها سه عامل سن، درآمد، و وضعیت تأهل با میزان رضایت از کیفیت زندگی رابطه معناداری داشته اند.