چکیده در این تحقیق، خواص فیزیکی و مکانیکی نانوچندسازه پلی پروپیلن تقویت شده با آرد ساقه توتون موردبررسی قرار گرفت. برای این منظور از آرد ساقه توتون به عنوان ماده تقویت کننده، در سه سطح 30، 40 و 50 درصد، مالئیک انیدرید پلی پروپیلن دار شده به عنوان ماده جفت کننده در دو سطح 4 و 6 درصد نسبت به وزن پلی پروپیلن و نانوذرات رس مونت موریلونیت در سه سطح 0، 1 و 3 درصد وزن خشک آرد ساقه توتون به عنوان عوامل متغیر استفاده شد. نمونه های چوب پلاستیک مطابق با استاندارد astm بوسیله اکسترودر دومارپیچناهمسوگرد و قالبگیری تزریقی افقی ساخته شدند.خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های آزمونی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب، مقاومت خمشی، مدول خمشی، مقاومت کششی، مدول کششی و مقاومت به ضربه اندازه گیری شد. نتایجنشان داد که با افزایش آرد ساقه توتون، مقاومت خمشی و مدول خمشیدر مقایسه با پلی پروپیلن خالص به طور قابل ملاحظه ای بهبود می یابند.افزودن نانو رس و جفت کننده تأثیر معنی داری بر مقاومت خمشی و مدول خمشی چندسازه نداشت. همچنین با افزایش میزان آرد ساقه توتون، تنش کششی به طور معنی داری کاهش یافت. افزایشمیزان جفت کننده تا 6 درصد،منجر بهبهبودمقاومتکششیشد. با افزایش میزان نانورس مقاومت کششی چندسازه به طور معنی داری کاهش یافت. از طرف دیگر، مدول کششی با افزایش آرد ساقه توتون تا 50 درصد، افزایش یافت. در مورد مقاومت به ضربه، افزایش میزان آرد ساقه توتون سبب کاهش مقاومت به ضربه شداما اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف تیمارها مشاهده نشد. نانورس و جفت کننده تأثیر معنی داری بر مقاومت به ضربه نشان ندادند. میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت غوطه وری در آب چندسازه ها با افزایش میزان آرد ساقه توتون یک روندافزایشی را نشان دادند، به طوری که بیشترین مقدار آن مربوط به استفاده از 50 درصد آرد ساقه توتون می باشد. افزایش کاربرد جفت کننده موجب کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامت بعد از 2 و 24 ساعت شد، به طوری که کم ترین میزان مربوط به استفاده از 6 درصد جفت کننده بود. همچنین با افزودن نانورس به ترکیب چندسازه، میزان جذب آب و واکشیدگی ضخامت به طور چشمگیری کاهش یافت؛ به طوری که بیشترین کاهش مربوط به استفاده از 3 درصد نانو رس بود.

توانایی مدیریت ارتباط با مشتری در وفادار ساختن مشتریان ، از طریق درک بهتر نیازها و ارایه خدماتی مطابق با نیازهای مشتریان است که می تواند به کاهش هزینه ها منجر گردد. وفاداری مشتریان در تمام صنایع و سازمان ها دارای اهمیت بالایی است و این اهمیت در مورد سازمان های خدماتی مانند دانشگاه که مشتری نقش دارایی را در آن ایفا میکند دو چندان است. با وجود گذشت چندین سال از مطرح شدن سیستم های مدیریت ارتباط با مشتری در دنیا به دلیل افزایش رقابت و اهمیت یافتن مشتری ، همچنان بسیاری از سازمان ها در خصوص پیاده سازی سیستم مدیریت ارتباط با مشتری دچار تردید هستند چرا که تنها تعداد اندکی از آنها موفق شدند و بیش از 75 % پروژه های مدیریت ارتباط با مشتری با شکست روبرو شده اند. از اینرو محقق درصدد ارزیابی عواملی می باشد که در فاز قبل از اجرای سیستم های مدیریت ارتباط با مشتری مورد بررسی قرار گیرند تا با بررسی آنها احتمال شکست این پروژه ها به طور محسوس کاهش یابد. بنای اصلی این پژوهش بر مبنای مدل چن و پاپویچ( 2003) می باشد و با توجه به ادبیات موضوع و مدل های مطرح در حوزه مدیریت ارتباط با مشتری که از سال 2001 تا 2009 مطرح شده اند توسعه یافته است. روش تحقیق این پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و بر اساس نحوه اجرا و گردآوری داده ها از نوع توصیفی-پیمایشی است .جامعه آماری این تحقیق متشکل از مدیران ، اساتید ، دستیاران اساتید و کارکنان دانشگاه مهرالبرز است.گرد آوری داده ها از طریق سرشماری انجام شده است. حجم نمونه به روش سرشماری 70 نفر تعیین شده است که برای اطمینان بیشتر 50 پرسشنامه توزیع و پس از پیگیری های فراوان 35 پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده است. پژوهش حاضر دارای یک فرضیه اصلی و نه فرضیه فرعی می باشد.برای آزمون فرضیه ها از آزمون تک نمونه ای بهره گرفته شده و در بخش تحلیل های تکمیلی از روش فریدمن استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داده است که دانشگاه مهرالبرز آمادگی لازم جهت پیاده سازی مدیریت ارتباط با مشتری را دارد.