تاباندن نور کانونی ‏شده، موجب گرم ‏شدنِ موضعیِ سیال حاوی یون‎های مثبت و منفی و ایجاد شیب میدانِ دما، پیرامونِ ناحیه ‏ی کانونی، می‏شود. یون‏های مثبت و منفی در حضورِ شیب میدان دما به سمت ناحیه ‏ی گرم‏تر و یا سردتر حرکت می‏کنند؛ اما این تمایل و حرکت برای دو نوع یون یکسان نیست و یکی از دو نوع یون بیش از دیگری در ناحیه‏ ی کانونی مجتمع می‏شود. این به معنای ایجاد بار الکتریکی خالص و معلق در آب، در ناحیه ‏ی کانونی است. حال اگر ناحیه ‏ی کانونی به مرز سیال با دی ‏الکتریک (مثلاً شیشه) نزدیک باشد، بار جمع ‏شده در کانون، تصویری در دی ‏الکتریک خواهد ‏داشت که با آن برهمکنش می‏کند. ما سعی می‏کنیم نمایه ‏ی دقیقِ پتانسیل الکتریکی/میدان را در چنین شرایطی پیدا نماییم.