مطالعه حاضر به منظور بررسی اقتصادی و عملکردی جیره¬های سنتی مورد استفاده در تغذیه بره¬های پرواری مغانی در استان اردبیل طراحی گردید. این آزمایش با استفاده از 12 رأس بره نر مغانی در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 3 جیره آزمایشی به مدت 2 ماه انجام گردید. در این پژوهش جیره¬های غذایی که دامداران استان به صورت سنتی از آنها در تغذیه بره¬های پرواری استفاده می¬کنند با یک جیره غذایی متوازن ارزیابی شدند. جیره¬های غذایی شامل 1) جیره غذایی یونجه و جو با نسبت 2 به 1، 2) کشت مخلوط ماشک-جو ، 3) جیره غذایی تنظیم شده توسط نرم افزار cncps گوسفندی (version 1.0.20) شامل یونجه و کنسانتره با نسبت 2 به 1 بود. مصرف ماده خشک بره¬ها در طول دوره آزمایشی تحت تاثیر جیره¬ها قرار نگرفت با این حال، افزایش وزن روزانه بره¬های تغذیه شده با جیره 3 نسبت به بره¬های تغذیه شده با جیره 1 و 2 تفاوت معنی¬داری را نشان داد (05/0>p). جیره های آزمایشی اثر معنی¬داری بر غلظت گلوکز خون داشتند (05/0>p) بطوریکه بیشترین غلظت گلوکز مربوط به بره¬های تغذیه شده با جیره 3 بود. تفاوت معنی¬داری در مقادیر غلظت اوره، کلسترول، تری¬گلیسیرید، پروتئین کل و آلبومین سرم خون بره¬های تغذیه شده با جیره¬های آزمایشی وجود نداشت. بیشترین ضریب تبدیل غذایی و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی ، مربوط به بره¬های تغذیه شده با جیره 3 بود. هزینه تولید هر کیلوگرم وزن زنده و سود خالص حاصل از تولید هر کیلوگرم وزن زنده در هر گروه اختلاف معنی¬داری را نشان داد (05/0>p) بطوریکه جیره های 2 و 3 به ترتیب کم هزینه¬ترین و پر هزینه¬ترین جیره¬ها در این آزمایش بودند. اگرچه عملکرد اقتصادی جیره¬های شماره 1 و 3 تفاوت معنی¬داری با یکدیگر نداشتند ولی با توجه به عملکرد پرواری بهتر جیره 3، می¬توان چنین پیشنهاد کرد که کشاورزان با استفاده از پتانسیل گیاهی منطقه و نیز با استاندارد کردن اجزای جیره بر اساس جداول احتیاجات غذایی می¬توانند بهترین عملکرد را با کمترین هزینه داشته باشند. نتایج بدست آمده نشان می¬دهد که استفاده از جیره¬های تنظیم شده در تغذیه بره¬های نر پرواری مغانی می¬تواند به بهبود عملکرد این دام¬ها منجر شود و تغذیه جیره¬های سنتی هدرروی پتانسیل تولیدی را در پی دارد.