سازمانها همانگونه که به بازسازی خود می پردازند تا بتوانند موثرتر و با راندمان بهتر به رقابت بپردازند، به سوی تیم ها نیز روی آورده اند تا از ذوق و قریحه کارکنان به نحوی بهتر بهره ببرند. مدیران دریافته اند که تیم ها نسبت به سازمانهای سنتی و شکل های دیگر گروه های کاری دارای قدرت انعطاف بیشتر بوده و دربرابر محیط در حال تغییر بهتر پاسخگو هستند؛ لذا ضرورت تشکیل تیم ها و کار گروهی در سازمانها اهمیت مطالعات بر روی مقوله کار تیمی را آشکار می سازد. از آنجایی که ایجاد هماهنگی و دستیابی به یک ترکیب بهینه از افراد می تواند به عملکرد بالای تیمی منجر شود، درنتیجه توجه به عوامل تأثیرگذاری که می تواند اثربخشی کار تیمی را بهبود بخشد مسأله مهمی است. تحقیق حاضر دربرگیرنده عوامل موثر بر اثربخشی کار تیمی در دانشگاه گیلان می باشد. معیارهای بسیاری که بر اثربخشی کار تیمی موثرند وجود دارد که دارای روابط متقابلی هستند که در این تحقیق از 4 معیار اصلی ترکیب تیم، ویژگی های کار، بافت سازمانی و فرآیند کار تیمی استفاده شده است که هر کدام از این معیارهای اصلی شامل چند زیرمعیار (عوامل فرعی) می باشند. همچنین با استفاده از تکنیک ahpفازی نسبت به اولویت بندی عوامل اصلی اقدام شد. با استفاده از تکنیک dematel برای نشان دادن روابط متقابل زیرمعیارها و یافتن فاکتورهای مهمی که می توانند بر اثربخشی کار تیمی تأثیر گذارند، استفاده شده است. همچنین با استفاده از روش vikor زیرمعیارهای هر معیار اصلی رتبه بندی گردیده است. جامعه آماری این تحقیق خبرگان و اساتید دانشگاه گیلان (دانشکده ادبیات و علوم انسانی) می باشند. تعداد 10 نفر از آنان به عنوان نمونه مورد بررسی در این مطالعه می باشند. در این پژوهش برای جمع آوری داده های پژوهش از مصاحبه و ابزار پرسشنامه استفاده گردیده است. نتایج حاکی از آن است معیار اصلی ترکیب تیم با وزن 4/0 دارای بالاترین سطح اهمیت در قیاس با سایر معیارها می باشد. زیرمعیار تجربه و دانش اعضا از معیار ترکیب تیم بیشترین تأثیرگذاری را بر سایر زیرمعیارها دارد و همچنین زیرمعیار رتبه و مقام سازمانی از همین معیار مهم ترین فاکتور موثر بر اثربخشی کار تیمی است.