در قسمت اول این پروژه از نانو¬¬ذرات مگنتیت اصلاح شده با ماده فعال سطحی سدیم لوریل اتر سولفات به منظور استخراج و اندازه گیری مقادیر بسیار ناچیز ترکیبات دارویی ترازوسین و پرازوسین از حجم های زیاد محلول¬های آبی استفاده شد. واجذب این ترکیبات به وسیله 0/1 میلی¬لیتر از اتانول صورت گرفت و 25/0 میلی¬لیتر فاز اتانولی به سیستم تزریق در جریان پیوسته، تزریق و اندازه¬گیری به روش اسپکتروفلوریمتری (312= ?exو400=( ?em انجام پذیرفت. تاثیر برخی پارامتر¬های موثر، همچون حجم¬های فاز آبی و واجذب کننده، قدرت یونی، غلظت عامل فعال سطحی، اسیدیته محیط، مدت زمان استخراج و غیره، بررسی و بهینه شدند. محدوده¬های خطی بدست آمده برای اندازه¬گیری ترازوسین و پرازوسین به ترتیب برابر با 0/46-1/0 و 0/40-1/0 نانوگرم در میلی لیتر می¬باشند. همچنین حد تشخیص¬های بدست آمده با این روش برابر با 05/، 009/0 نانوگرم در میلی لیتر به ترتیب برای ترازوسین و پرازوسین می¬باشند. بخش دیگر این پروژه مربوط به استخراج و اندازه¬گیری مقادیر بسیار ناچیز تریامترن از حجم¬های زیاد محلول¬های آبی با استفاده از از نانو¬¬¬¬ذرات مگنتیت اصلاح شده با ماده فعال سطحی سدیم n- لوریل سارکوزین می¬باشد. واجذب این ترکیب به وسیله 1 میلی¬لیتر از اتانول صورت گرفت و 25/0 میلی¬لیتر فاز اتانولی به سیستم تزریق در جریان پیوسته، تزریق و اندازه¬گیری به روش اسپکتروفلوریمتری (344= ?exو 435=( ?em انجام پذیرفت. برخی پارامتر¬های دستگاهی و شیمیائی موثر بر استخراج و اندازه¬گیری تریامترن، مورد ارزیابی و بهینه¬سازی قرار گرفتند. منحنی درجه-بندی برای اندازه¬گیری تریامترن در گستره 0/9- 005/0 نانوگرم در میلی لیتر خطی بدست آمد. همچنین حد تشخیص بدست آمده با این روش، 002/0 نانوگرم در میلی لیتر از تریامترن می¬باشد. روش¬های ارائه شده در این پروژه برای اندازه¬گیری سه ترکیب دارویی ترازوسین، پرازوسین و تریامترن در نمونه¬های مختلف محیطی، زیستی و اشکال داروئی با موفقیت بکار گرفته شد.