استان خراسان رضوی با وسعتی بیش از 127 هزار کیلومتر مربع و جمعیتی حدود 6 میلیون نفر و با آب و هوای گوناگون، از امکان های بالقوه بسیار بالایی برای گسترش کشاورزی و بخصوص باغبانی برخوردار است. با توجه به سهم قابل توجه بخش کشاورزی از صادرات غیر نفتی، شناسایی مزیت های نسبی این بخش در مناطق و استان های کشور برای برنامه ریزی های اقتصادی بسیار ضروری می باشد. بر این اساس مزیت نسبی میوه های هسته دار شامل، آلبالو، گیلاس، زردآلو، آلو، گوجه، هلو و شلیل و همچنین میوه های دانه دار شامل سیب، گلابی و به در سال 1385 بررسی و تعیین شد. شاخص های مورد استفاده جهت تعیین مزیت نسبی عبارت بودند از هزینه منابع داخلی (drc)، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (scb)، سودآوری خالص اجتماعی (nsp)، مزیت نسبی آشکارشده (rca) و مزیت نسبی آشکارشده متقارن (rsca)، که با دو نوع قیمت بدست آمده از روش های قدرت برابری خرید مطلق و نسبی محاسبه شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که در روش مطلق و با شاخص های drc، scb و nsp فقط دو محصول زردآلو و گوجه فاقد مزیت نسبی بوده ولی در روش نسبی قدرت برابری خرید، تمام محصولات دارای مزیت نسبی بودند. در دو شاخص rca و rsca نیز طی دوره دهساله 2006-1997، فقط محصول سیب از مزیت نسبی برخوردار بود. همچنین در تحلیل حساسیت انجام گرفته نسبت به تغییرات نرخ ارز، قیمت محصول و عملکرد بر روی شاخص drc، دو محصول زردآلو و گوجه بیشترین و هلو وشلیل کمترین درصد تغییرات موثر بر این شاخص و رسیدن به نقطه سر به سری را داشتند.